نظامنامهٔ انتخابات (اصنافی)[۱]
مجلس شورای ملی
مورخه ۱۹ رجب ۱۳۲۴ قمری
فصل اول – قواعد انتخابات
مادهٔ اول – انتخاب‌کنندگان ملت در ممالک محروسهٔ ایران از ایالات و ولایات باید از طبقات ذیل باشند:
شاهزادگان و قاجاریه علما و طلاب اعیان و اشراف تجار ملاکین و فلاحین اصناف
تنبیه ۱ – ایلات هر ایالتی جزو سکنهٔ آن ایالت محسوب و با شرایط مقرره حق انتخاب دارند.
تنبیه ۲ – ملاک عبارت از ارباب ملک است فلاح عبارت از زارع.
مادهٔ دوم – انتخاب‌کنندگان باید دارای مقامات ذیل باشند اولاً سن آنها کمتر از بیست و پنج سال نباشد ثانیاً رعیت ایران باشند ثالثاً معروفیت محلی داشته باشند رابعاً ملاکین و فلاحین آنها باید صاحب ملکی باشند که هزار تومان قیمت داشته باشد پنجم تجار آنها حجره و تجارت معینی داشته باشند ششم اصناف آنها باید از اهل صنف و کار معین صنفی داشته باشند و دارای دکانی باشند که کرایهٔ آن دکان مطابق کرایه‌های حد وسط محلی باشد.
مادهٔ سیم – اشخاصی که از انتخاب نمودن کلیتاً محروم هستند از قرار تفصیلند اولاً طایفه نسوان ثانیاً اشخاص خارج از رشد و آنهایی که محتاج بقیم شرعی میباشند ثالثاً تبعه خارجه رابعاً اشخاصیکه سن آنها کمتر از بیست و پنجسال باشد خامساً اشخاصیکه معروف به فساد عقیده هستند سادساً ورشکسته‌ای که بی‌تقصیری خود را ثابت نکرده باشد سابعاً مرتکبین قتل و سرقت و مقصرین و آنهایی که مجازات اسلامی قانونی دیده‌اند و متهمین بقتل و سرقت و غیره که شرعاً رفع تهمت از خود نکرده باشند ثامناً اهل نظام بری و بحری که مشغول خدمتند
اشخاصی که از انتخاب نمودن بشرط ممنوعند از قرار ذیل است:
اولاً حکام و معاونین حکام در محل حکومت ثانیاً مستخدمین ادارهٔ نظمیه و ضبطیه در محل مأموریت خودشان
- ↑ این نظامنامه بعد از تصویب نظامنامه انتخابات دودرجه مورخ ۱۲ جمادی‌الثانیه ۱۳۲۷ قمری منسوخ شده‌است.
