مراقبت نماید که شکایاتی که باو از دوایر تابعه میشود بتوسط دوایر متبوعه آن دوایر باشد.
مادهٔ ۴۰۶ – از طرف دیگر فرمانفرما مکلف است اشخاصی را که در شکایت خود تهمت و افترا میزنند و یا محرک شکایات تهمت‌آمیز میشوند در حدود قوانین قویاً تعاقب نموده مراقبت نماید که در محکمهٔ عدلیه بمجازات قانونی خود برسند.
مادهٔ ۴۰۷ – در صورت بروز امراض مسریه یا امراض سریع‌الانتشار فرمانفرما مکلف است که اقدامات مجدانه را در قلمرو مأموریتی خود برای‌جلوگیری از امراض مزبوره و دفع و رفع آن بعمل آورد.
مادهٔ ۴۰۸ – هر گاه در قلمرو ایالتی حاصل زراعتی خراب و احتمال قحطی ارزاق و آذوقه برود در صورتیکه انبارهای ذخیره کافی نباشد باید فرمانفرما اقدامات مجدانه را در جلوگیری از قحطی بعمل آورد و در صورت عدم کفایت وسایل موجوده محلی فرمانفرما از جاهای لازم استمداد مینماید و حتی‌المقدور سعی بلیغ در تحصیل وسایل برای کمک و اعانه قحطی‌زدگان و پیدا کردن کار برای آنها بعمل آورد.
مادهٔ ۴۰۹ – فرمانفرما مراقبت مخصوصی نسبت به پیشرفت زراعت و تجارت و حرفت و صنعت ایالتی که قلمرو مأموریت او است خواهد داشت و کمال همراهی و مساعدت را در پیشرفت امور مزبوره و تحصیل زراعت که مبنای ثروت مملکت است خواهد نمود و در مواردی که اقدامی یا مساعدتی از طرف دولت لازم باشد ملاحظات خود را مفصلا بمقامات عالیه راپورت خواهد کرد.
مادهٔ ۴۱۰ – برای پیشرفت امور مذکوره در مادهٔ قبل فرمانفرما مکلف است از کلیه انحصاراتی که در قلمرو مأموریتی او بتوسط اشخاص متفرقه برقرار میشود
