سرو پیراسته است و زیر سر زلف شاخ چهرهٔ گل آراسته است. نام ذوالجلالیست که طیران مَلکی دوران فلکی بی‌خواست او نیست، جنبش ریشه و گردش پیشه بی‌حکم او نیست[۱] هر دیدهٔ که نه در جمال آن نام نگرد بردوخته باد، و هر دل که نه در محبت این نام قرار گیرد سوخته باد، هر قدمی که نه در راه موافقت حق پوید بتیغ قطعیت پی کرده باد.
یحیی بن معاذ رازی قدس الله روحه گفتی: الهی جعلت الدنیا میدانا و جَعلتُ قلبی فیها کرة فضربته بصولجان البلاء فلم یستقر الا مع اسمک، و جعلت العقبی میداناً و جعلت قلبی فیها کرة فضربته بصولجان البلاء فلم یستقر الا بقربتک[۲] خداوندا همه دنیارا بکلیت میدانی ساختم و دل خود را در آن میدان گوئی ساختم و آن گوی را هرجای انداختم با هیچ چیز قرار و آرام نگرفت الا بنام تو، و همه عقبی را بتمامها میدانی کردم و دل خود را در آن میدان گوی نمودم و بهر طرف که زدم با هیچ چیز قرار و آرام نگرفت الا با دیدار تو. پس گفت ملکا مرا از همه دنیا نام تو بس و از همه عقبی مرا جمال تو بس. جان و جهان من از عالم نام بعالم پیغام آی اگر برگ آن داری که بتیغ جلال ما شهید شوی، بگو الله و جان فدا کن تا سعید شوی و بر خوان اعلموا انما الحیوة الدنیا لعب و لهو و زینة.
خداوند زمین و آسمان چه میفرماید؟ ای بندگان من بدانید، بار خدایا چه بدانیم؟ انما الحیوة الدنیا لَعب و لَهو و زینة، بدرستی و راستی که زندگانی دنیا بازیست و بازی کار کودکان بود و زینت و آرایش کار زنانست. و تفاخر بینکم و تکاثر فی‌الاموال و الاولاد، و فخر کردن بیکدیگر
