برگه:KoliyatSaadiForoughi.pdf/۳۲۱

در آداب صحبت

— ۲۰۷ —

---

* * *

تمام شد کتاب گلستان والله المستعان بتوفیق^[۱] باری عزّ اسمه درین جمله چنانکه رسم مؤلفانست از شعر متقدمان بطریق استعارت تلفیقی نرفت

	کهن خرقه خویش پیراستن			به از جامه عاریت خواستن

غالب گفتار سعدی طرب انگیزست و طیبت آمیز و کوته نظرانرا بدین علت زبان طعن دراز گردد که مغز دماغ بیهوده بردن و دود چراغ بیفایده خوردن کار خردمندان نیست ولیکن بر رای روشن صاحبدلان روی سخن در ایشانست پوشیده نماند که درّ موعظه‌های شافی را در سلک عبارت کشیده است و داروی تلخ نصیحت بشهد ظرافت بر^[۲] آمیخته تا طبع ملول ایشان از دولت قبول محروم نماند الحمدالله رب العالمین

	ما نصیحت بجای خود کردیم			روزگاری درین[۳] بسر بردیم
	گر نیاید بگوش رغبت کس			بر رسولان پیام باشد و بس

	یا ناظراً فیه سل بالله مرحمة			علی الصنف واستغفر لِصاحبه
	و اَطلب لنفسک من خیر ترید بها			من بعد ذلک غفراناً لکاتبه

---

1. و بتوفیق.
2. در.
3. بدین.