برگه:KoliyatSaadiForoughi.pdf/۳۰۲

باب هشتم

— ۱۸۸ —

---

	چون در آید مِه[۱] از توئی بسخن			گرچه به دانی اعتراض مکن

* * *

هرکه با بدان نشیند نیکی نبیند

	گر نشیند فرشته‌ای با دیو			وحشت آموزد و خیانت و ریو
	از بدان نیکوی[۲] نیاموزی			نکند گرگ پوستین دوزی

* * *

مردمانرا عیب نهانی پیدا مکن که مریشانرا رسوا کنی و خود را بی اعتماد هر که علم خواند و عمل نکرد بدان ماند که گاو راند و تخم نیفشاند

* * *

از تن بی دل طاعت نیاید و پوست بی مغز بضاعت را نشاید

* * *

نه هرکه در مجادله چُست در معامله درست

	بس قامت خوش که زیر چادر باشد			چون باز کنی مادر مادر باشد

* * *

اگر شبها همه قدر بودی شب قدر بی قدر بودی

	گر سنگ همه لعل بدخشان بودی			پس قیمت لعل و سنگ یکسان بودی

* * *

نه هرکه^[۳] بصورت نکوست سیرت زیبا دروست کار اندرون دارد نه پوست

	توان شناخت بیک روز در شمایل مرد
			که تا کجاش رسیده است پایگاه علوم

---

1. به.
2. جز بدی.
3. هر چه.