برگه:KoliyatSaadiForoughi.pdf/۲۹۳

در آداب صحبت

— ۱۷۹ —

---

پادشاهان بصحبت^[۱] خردمندان ازان محتاج^[۲] ترند که خردمندان بقربت پادشاهان

	پندی اگر بشنوی ای پادشاه			در همه عالم[۳] به ازین پند نیست
	جز بخردمند مفرما عمل			گرچه عمل کار خردمند نیست

* * *

سه چیز پایدار نماند مال بی تجارت و علم بی بحت و ملک بی سیاست^[۴]

* * *

رحم آوردن بر بدان ستمست بر نیکان عفو کردن از ظالمان جورست بر درویشان

	خبیث را چو تعهد کنی و بنوازی			بدولت تو گنه[۵] می کند بانبازی

* * *

بدوستی پادشاهان اعتماد نتوان کرد و بر آواز خوش کودکان که آن بخیالی مبدل^[۶] شود و این بخوابی متغیر گردد

	معشوق هزار دوست را دل ندهی			ور میدهی آن دل بجدائی بنهی

* * *

هر آن سرّی^[۷] که داری با دوست در میان منه چه دانی که وقتی

---

1. بنصیحت.
2. خردمندان محتاج.
3. دفتر.
4. در بعضی از نسخ این قطعه در اینجا ثبت است:

   	وقتی بلطف گوی و مدارا و مردمی			باشد که در کمند قبول آوری دلی
   	وقتی بقهر گوی که صد کوزه نبات			گه گه چنان بکار نیاید که حنظلی

5. نگه.
6. متبدل.
7. هر سری.