برگه:KoliyatSaadiForoughi.pdf/۱۲۰۴

— ۱۵۴ —

---

	زیر و بالا نمیتوانم گفت			خالق الارض والسموات
	شکر و حمد تو چون توانم گفت			حافظ فی جمیع حالات
	هر دعائی که میکند سعدی			فاستجب یا مجیب دعوات[۱]

* * *

	بسکندر نه ملک ماند و نه مال			بفریدون نه تاج ماند و نه تخت
	بیش از آن کن حساب خود که ترا			دیگری در حساب گیرد سخت[۲]

* * *

	چو خویشتن نتواند که می خورد قاضی			ضرورتست که بر دیگران بگیرد سخت
	که گفت پیرزن از میوه میکند پرهیز			دروغ گفت که دستش نمیرسد بدرخت

* * *

	چنین که هست نماند قرار دولت و ملک			که هر شبی را بی‌اختلاف روزی هست
	چو دست دست تو باشد دراز چندان کن			که دست دست تو باشد اگر بگردد دست

* * *

	علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد			دریغ سود ندارد چو رفت کار از دست
	بروزگار سلامت سلاح جنگ بساز			وگرنه سیل چو بگرفت سد نشاید بست

* * *

	مرا گویند با دشمن برآویز			گرت چالاکی و مردانگی هست
	کسی بیهوده خون خویشتن ریخت؟			کند هرگز چنین دیوانگی مست؟[۳]
	تو زر بر کف نمی‌یاری نهادن			سپاهی چون نهد سر بر کف دست؟

---

1. این قطعه در نسخ خطی دیده نشد.
2. این قطعه در یک نسخه دیده شد.
3. دیوانه یا مست. دیوانه و مست.