این برگ هم‌سنجی شده‌است.
— ۱۰۶ —
| یا حسرتا عند جمع الصالحین غدا | ان کنت حامل اوزاری و ادناسی | |||||
| و هل یقرُ علی حر الحمیم فتی | لم یستطع جلدا فی حر دیماس | |||||
| یا واعدالعفو عما اخطأوا و نسوا | سألتک العفو، انی مخطیء ناس | |||||
| اذا رحمت عبیداً احسنوا عملاً | فی‌الحشر یارب فارحمنی لافلاسی | |||||
| واصفح بجودک یا مولای عن زللی | رغماً لابلیس، لایشمت بابلاسی | |||||
| واحشرن اعمی ان استوجبت لائمة | لا افتضح بین جیرانی و جلاسی | |||||
| ان یغفر اللهُ لی من جرأة سلفت | فما علی‌الخلق یا بشرای من بأس | |||||
فی‌الغزل
| اصبحت مفتوناً باعین اهیفا | لا استطیع الصبر عنه تعففا | |||||
| والستر فی دین المحبة بدعة | اهوی و ان غضب الرقیبُ و عنفا | |||||
| و طریقُ مسلوب الفؤاد تحمل | من قال اوه من الجفاء فقد جفا | |||||
| دع ترمنی بسهام لحظ فاتک | من رام قوس الحاجبین تهدفا | |||||
| صیادُ قلب[۱] فوق حَبة خاله | شرک یصیدُ الزاهد المتقشفا[۲] | |||||
| لاغرو ان دنف‌الحکیمُ بمثله | لو کان جالینوس اصبح مدنفا | |||||
| کیف السبیل الی‌الخیال برقدة | والطرفُ مذ رحل الاحبة ماغفا | |||||
| و امیز فی جسمی و طاقة شعره | فاصیبه منها ادق و اضعفا | |||||
| رقت جلامیدُ الصخور لشدتی | مالان قلبک ان یمیل و یعطفا | |||||
| هذا و ما السعدی اول عاشق | انت اللطیف و من یراک استلطفا | |||||
ایضاً فی‌الغزل
| متی جمعُ شملی بالحبیب المغاضب | و کیف خلاص القلب من ید سالب | |||||
