برگه:KoliyatSaadiForoughi.pdf/۱۱۰۳

— ۵۳ —

---

	همیشه صاحب این منزل مبارک را			تَن درست و دل شاد باد و بخت جوان
	دو چیز حاصل عمرست نام نیک و ثواب			وزین دو درگذری کل من علیها فان
	ز خسروان مقدم چنین که میشنوم			وفای عهد نکردست با کس این دوران
	سرای آخرت آباد کن بحسن عمل			که اعتماد بقا را نشاید این بنیان
	بس اعتماد مکن بر دوام دولت و عمر			که دولتی دگرت در پیست جاویدان
	زمین دنیا بُستان زرع آخرتست			چو دست میدهدت تخم دولتی بفشان
	بده که با تو بماند جزای کردهٔ نیک			وگر چنین نکنی از تو بازماند هان
	بپاش تخم عبادت حبیب من زان پیش			که در زمین وجودت نماند آب روان
	حیات زنده غنیمت شمر که باقی عمر			چو برف بر سر کوهست روی در نقصان
	ز مال و منصب دنیا جزین نمی‌ماند			میان اهل مروت که «یاد باد فلان»
	کلید گنج سعادت نصیحت سعدیست			اگر قبول کنی گوی بردی از میدان
	بنوبتند ملوک اندرین سپنج سرای			خدای عزوجل راست ملک بی‌پایان

در ستایش علاءالدین عطامک جوینی

صاحبدیوان

	شکر بشکر نهم در دهان مژده دهان			اگر تو باز برآری حدیث من بدهان
	بعید نیست که گر تو بعهد بازآیی			بعید وصل تو من خویشتن کنم قربان
	تو آن نهٔ که چو غایب شوی ز دل بروی			تفاوتی نکند قرب دل ببعد مکان
	قرار یک نفسم بیتو دست می‌ندهد			هم احتمال جفا به که صبر بر هجران
	محب صادق اگر صاحبش بتیر زند			محبتش نگذارد که بر کند پیکان
	وصال دوست بجان گر میسرت گردد			بخر که دیر بدست اوفتد چنین ارزان