نزدیک تحریک شده و اظهارات ناطق را همچون حمله و یا خدای نخواسته طعن بر والد ماجد یا جد والامقام یا منسوب مرحوم تلقی نمایند. این نوع احساس و ملال یا رنجیدگی غیرطبیعی نیست اگرچه گاهی از انصاف دور باشد چه همه حتی نیاکان محترم ما هم جایزالخطاء بودهاند و اگر نسبت اشتباه و سهو بدون اسناد غرض بآنها داده شود ولی با نهایت احترام به شخص آنها باز هم موجب ملال خاطر منسوبین حی و حاضر میشود و این نوع اعتراض هم علاجی ندارد و شکایت تند آنها هم نباید باعث رنجش ناطق گردد.
۵ - من در صحبتی که در واقع بر سبیل حکایت یعنی خاطرات متفرقه عهد اوایل مشروطیت کردم قصد تدوین منظم و مرتب تاریخی نداشتهام که چیزی از من فوت نشود لکن از فحوای بعضی اظهار مستمعین یا خوانندگان جراید استنباط کردم که انتظار تاریخ جامع و کامل داشتهاند که من از ابتدا عذر آنرا خواسته و گفته بودم که من فقط بعضی مشاهدات عینی خود را که در نوشتههای سابقین ذکر نشده بیان خواهم کردو بس.
–۸–