بودند. سازمان برنامه در ابتدا تحت ریاست مستقیم دکتر علی امینی بود و شاهپور عبدالرضا هم بر آن نظارتی داشت.
س- رئیس افتخاری سازمان بود.
ج- بلی. رئیس افتخاری بود و ما اغلب اتفاق میافتاد که جلساتی در منزل و یا دفتر او تشکیل بدهیم و راجع به این مسائل صحبت بکنیم.
س- آقای دکتر اینجا من میخواهم یک سؤالی از شما بکنم و آن مربوط به همین برنامه هفت‌ساله است. آقای ابتهاج میگویند که ایشان اصولاً مبتکر این برنامه هفت‌ساله بودند و تمام جزییات آن را ایشان در زمانی که رئیس بانک ملی ایران بودند در آنجا ترتیب دادند. ولی گذشته از این، من در مطالبی خواندم که این فکر را اصولاً آمریکائیها در ایران تلقین کردند و از طریق Overseas Consultants Inc. این مسئله در ایران به اصطلاح تدوین شد. از شما میخواستم تقاضا کنم که راجع به این مسائل یک مقداری توضیح بفرمایید.
ج- عرض کنم بله. از اینکه در آن‌موقع آقای ابوالحسن ابتهاج رئیس بانک ملی در این کار مؤثر بود، شکی نیست. در اولیه جلسه‌ای که با حضور بعضی از وزرا تشکیل شد، صحبت‌کننده‌ی اصلی و گرداننده‌ی آن جلسه، ابتهاج بود و حتی به خاطر دارم که ما به اصطلاح اعضای آن سازمان برنامه بودیم که میبایستی مطالعه کنیم و برنامه را تدوین نماییم، پرسیدیم که اعتبارات برنامه از کجا تأمین میشود و در چه حدودی خواهد بود که ما برنامه را متناسب با آن ترتیب بدهیم. ابتهاج از طرف دولت به ما جواب داد که راجع به منبع درآمد و مقدار آن شما کاری نداشته باشید. شما برنامه‌ای را که متناسب و ممکن میدانید ترتیب بدهید. دولت خود در فکر تهیه منابع و محل آن خواهد بود. در همان موقع، آمریکائیها هم محققاً توجه کرده و وعده‌هائی به دولت داده بودند. راجع به آن هیئتی که شما اشاره کردید، یعنی هیئت ماوراء البحار، که برای مطالعه برنامه‌های تدوین شده به ایران آمدند، بعداً بنده توضیح میدهم که چطور شد آمدند و چه کارهائی کردند. ولی قبل از اینکه آنها به ایران بیایند و قبل از اینکه این سازمان تشکیل بشود چه اقداماتی در دولت و در ارتباط با خارجیان صورت گرفته تا این کار ترتیب داده بشود، بنده از جریان آن اطلاعی ندارم.
