داشته ترجمه‌اش رسید با توضیحاتی. او دربارهٔ آرون می‌نویسد:
«آرون از طرف محافل دست چپی فرانسه عنوان باهوش‌ترین تئوریسین‌های سرمایه‌داری را گرفته است و این لقب کاملاً بامسما است. آرون سرمقاله نویس روزنامهٔ (فیگارو) است که چنانکه می‌دانی زبان گویای بورژوازی فرانسه است. آرون حتی در یک مورد کوچکترین همکاری با هیچیک از احزاب و مجامع سوسیالیستی و دست چپی نداشته. آرون در حال حاضر شهرت جهانی پیدا کرده و می‌توان گفت از تئوریسین‌های معتبر دنیای سرمایه‌داری است و تقریباً از نوع حضرت (راستو)ی امریکایی است که می‌شناسیش. تئوریهای آرون راجع به جامعهٔ صنعتی همه و در همه جهت توجیه استثمار طبقاتی است. منتها ایشان برای اینکه حرفهای زیبای خود را راحت‌تر بحلقوم خلق اللّه فرو کنند خودشان موضع مافوق طبقاتی می‌گیرند... طرفداران سارتر او را سگ محافظ سرمایه‌داری لقب داده‌اند.»[۱]
باین ترتیب خیال داشتم فصلی را که ازو درین دفتر آورده‌ام بردارم. اما بتازگی چیزی دربارهٔ او خواندم که حیفم آمد: «روزی (گویا بمناسبت وقایع دانشگاهی مه ۱۹۶۸ پاریس) رمون آرون به ژنرال دوگل گفته بود: «فرانسه گاه‌بگاه یک انقلاب می‌کند اما رفورم، هرگز!
«و ژنرال دوگل در جوابش گفته بود: «فرانسه هرگز «رفورم» نمی‌کند
- ↑ نقل از نامه‌های دکتر هزارخانی. که امیدوارم روزی بتوان تمام آنها را بصورت کامل منتشر کرد. و این «سگ محافظ» در اصل عنوان یکی از آثار «پل لیزان» نویسندهٔ فقید فرانسه و دوست سارتر و صاحب «عدن – عربستان» است که گویا از آن پس اصطلاح شده.
