روایت‌کننده: آقای دکتر علینقی عالیخانی
محل مصاحبه: پورت او پرنس، هائیتی
تاریخ مصاحبه: ۹ نوامبر ۱۹۸۵
مصاحبه کننده: حبیب لاجوردی
نوار شماره: ۸
علت اینکه من این چند نکته را به شما گفتم اینستکه از یک طرف برای آیندگان روشن بشود که این راهها، کارخانه‌ها، یا شهرهائی که در این قسمت بسیار زیبای زاگرس جنوبی می‌بینند این ها علف نبودند که با بارندگی سبز بشوند. عده‌ای برای اینکه این کارها به نتیجه برسد زحمت کشیدند و از خودشان مایه گذاشتند. ولی از این مهمتر یک نکته‌ای را از نقطه نظر اصولی میخواهم بگویم و آن هم اینست که در پیشرفت اقتصادی فقط نباید در نظر گرفته که عوامل طبیعی چیست، یا امکانات مالی چیست؟ میباید به مسائل اجتماعی هم توجه کرد. و اگر احیاناً ما در همان موقع به مسائل اجتماعی بیشتر توجه کرده بودیم، شاید برنامه‌های دیگری تهیه میکردیم و نتیجه بهتری میگرفتیم، گرفتاری کار در اینستکه دولت عجله داشت و مایل بود که یک کارهائی را که قابل دیدن باشند انجام بدهد. و بعبارت دیگر جنبه سیاسی کار به جنبه مطالعاتی آن میچربید و شاید هم حق با آنها بود. نکته دیگری را که در این زمان باید یادآور بشوم عبارت از یک جلسه‌ای بود که چند نفر با هم تشکیل دادند. در این جلسه علاء وزیر وقت دربار، عبدالله انتظام مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران، تصور میکنم قره گزلو که مدتی رئیس تشریفات بود و آن موقع بیکار شده بود، و یزدان‌پناه، و یکی دو نفر دیگر شرکت داشتند، شاید سردار فاخر حکمت ولی مطمئن نیستم.
س – آقای شریف امامی هم بود.
ج – و شریف امامی. و وقتی که اینها دور هم جمع میشوند گویا
س – این تقریباً کی بوده؟ چقدر وقت بعد از ۱۵ خرداد بوده؟
