علیه روم و ورّاث روم بیزانس در شرق ادامه دادند.
سلطنت ساسانیان در قرن هفتم بوسیلهٔ اعراب درهم شکسته شد و کشور ایران چندین قرن در تحت تسلط دستگاه خلافت قرار گرفت ولی در قرن دهم بدواً در شرق ایران و سپس در غرب این کشور حکومتهای مستقلی بوجود آمد.
در قرن دهم ترکان سلجوقی و در قرن سیزدهم مغولها بر کشور ایران تسلط یافتند و با وجود عواقب وخیم حملهٔ مغول و نفوذ وحشیانهٔ آنان و هم چنین تیمور، ایران توانست تمدن اصیل خویش را حفظ کند و حکومت مستقلی را در تحت نفوذ و قدرت سلسلهٔ صفوی (قرون شانزدهم – هفدهم) تأسیس نماید.
مطالعهٔ تاریخ ایران در خوانندگان کشور شوروی، نسبت به ملتی که چنین تمدن عظیمی بوجود آورده و توانسته است در طی قرون متمادی با وجود تحمل مصائب و مشکلات فراوان اصالت ملی خود را نگاه دارد، حس احترام فوق‌العاده‌ای را ایجاد میکند.
کلمهٔ «ایران» در خور تحقیق و تدقیق بیشتری است و باید آنرا از لحاظ دو معنای مختلف مورد توجه قرار داد:
ایران از لحاظ جغرافیائی عبارت از یک فلات وسیعی است که در جنوب غربی آسیا قرار گرفته و از جلگهٔ هندوستان تا جلگهٔ دجله و از ماوراء قفقاز و دریای خزر و صحراهای ماوراء دریای خزر تا خلیج فارس و اقیانوس هند گسترش دارد. در زمان حاضر در این فلات کشورهای ایران و افغانستان و هم چنین بلوچستان، که منقسم بین ایران و افغانستان و بلوچستان است، قرار دارند.
ایران از لحاظ سیاسی کشوری است بزرگ که در قسمت غربی فلات ایران واقع شده و ⅔ فلات مزبور را در بر گرفته است. از شمال محدود است
