آن مذاکرات را برای دوستان خود نقل میکند ولیکن این قاعده کلیت ندارد و بعضی تصنیفها هم از افلاطون هست که بغیر از این وجه بنامی خوانده شده است مانند همان کتاب نوامیس که سابقاً اسم بردیم و همچنین یکی از تصنیفهای دیگرش که شاید بتوان گفت مهمترین آنهاست و موسوم بکتاب سیاست میباشد و یکی دیگر از تصنیفهای مهم او معروف به مهمانی است بمناسبت اینکه مذاکرات در مهمانی واقع میشود که یکی از دوستان سقراط از رفقای خود کرده است دو رسالهٔ دیگر هم دارد که باسمی غیر از نام اشخاص موسوم میباشد از این گذشته آن کتابها هم که بنام اشخاص است اسم بدلی دیگر نیز دارد مانند اینکه رسالهٔ اتوفرون اسم دیگرش دینداری است و فیدون اسم دیگرش «در نفس» است و بر همین قیاس ولیکن ابن نامهای بدلی را خود افلاطون نگذاشته و نسمیه‌هائی است که شاگردان او و پیروان او بمناسبت وضع کرده‌اند.
در تصنیفهای افلاطون قدما تقسیماتی هم قائل شده بودند چنانکه یک تقسیم رباعی داشته است و یک تقسیم ثلاثی به این معنی که بعضی هر چهار کتاب از آن تصنیفها را بمناسباتی یکدوره کرده و کلیهٔ آثار افلاطون را به نه دوره در آورده بودند بعضی هم بمناسبات دیگر هر سه کتاب را یکدوره قرار داده بودند ولیکن این تقسیمات میزان و مبنای صحیحی ندارد و امروز مورد توجه نیست و آنچه بیشتر محل نظر است اینست که هر یک از این کتابها در چه موقع و چه تاریخ نوشته شده است ولیکن متأسفانه برای تعیین این مواقع و تواریخ معلومات صحیح در دست نیست و باز باید بحدس و قیاس پرداخت و عقیدهٔ جزمی اتخاذ کردن بسیار دشوار است. نسبت ببعضی از رسالات مانند خطابهٔ دفاعیهٔ سقراط و رسالهٔ اقربطون میتوان معتقد شد که از نوشته‌های اولی او باشند یعنی زمانی که در مگار بوده یا تازه از
