برگه:GolestaneSadi.pdf/۱۸

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۱۶
گلستان سعدی

  گل همین پنج روز و شش باشد وین گلستان همیشه خوش باشد  

حالی که من این سخن بگفتم دامن گل بریخت و در دامنم آویخت که: «الکریم اذا وعد وفی»، فصلی در همان روز اتفاق بیاض افتاد، در حسن معاشرت و آداب محاورت، در لباسی که متکلمان را بکار آید و مترسلان را بلاغت افزاید. هنوز از گل بوستان بقیتی موجود بود که کتاب گلستان بعون‌الله الملک المنان تمام شد.

و تمام آنگه شود بحقیقت، که پسندیده آید در بارگاه شاه جهان پناه، سایه کردگار و پرتو لطف پروردگار، ذخر زمان، کهف امان، المؤید من‌السماء، المنصور علی الاعداء. مفخرالاسلام، سعد بن اتابک اعظم، شاهنشاه معظم، مالک رقاب الامم، مولی ملوک العرب والعجم، سلطان البر والبحر، وارث ملک سلیمان، مظفرالدنیا والدین ابوبکر بن سعد بن زنگی ادام الله اقبالهما و ضاعف جلالهما و جعل الی کل خیر مآلهما» و بکر شمهٔ لطف خداوندی مطالعه فرماید.