چند کلمه:
بچه‌ها، بی‌شک آینده در دست شماست و خوب و بدش هم مال شماست. شما خواه‌ناخواه بزرگ می‌شوید و همپای زمان پیش می‌روید. پشت سر پدرانتان و بزرگ‌هایتان می‌آیید و جای آن‌ها را می‌گیرید و همه‌چیز را به دست می‌آورید، زندگی اجتماعی را با همه‌ی خوب و بدش صاحب می‌شوید. فقر، ظلم، زور، عدالت، شادی و اندوه، بی‌کسی، کتک، کار و بیکاری، زندان و آزادی، مرض و بی‌دوایی، گرسنگی و پابرهنگی و صدها خوشی و ناخوشی اجتماعی دیگر مال شما می‌شود.
می‌دانیم که برای درمان ناخوشی‌ها اول باید علت آن را پیدا کرد. مثلاً دکترها برای معالجه‌ی مریض‌هاشان اول دنبال میکروب آن مرض می‌گردند و بعد دوای ضد آن میکروب را به مریض‌هاشان می‌دهند. برای از بین بردن ناخوشی‌های اجتماعی هم باید همین کار را کرد. می‌دانیم که در بدن سالم هیچ‌وقت مرض نیست. در اجتماع سالم هم نباید نشانی از ناخوشی باشد. ورشکستگی، زور گفتن، دروغ، دزدی و جنگ هم ناخوشی‌هایی هستند که فقط در اجتماع ناسالم دیده می‌شوند. برای درمان این‌همه ناخوشی باید علت آن‌ها را پیدا کنیم. همیشه
