این برگ همسنجی شدهاست.
۵۸غربزدگی
چگونه در خود درخت جا کرده بود که «سعدی» آدمی درست یک سال پیش از قتل خلیفه بغداد و در آن بحبوحهی غارت مغولها میفرماید:
«در آن ساعت که ما را وقت خوش بود | ز هجرت شش صد و پنجاه و شش بود» |
و یا ابن خلدون آدمی که سراسر غرب عالم اسلامی را به عنوان قاضی و وزیر و منشی حضور امیران زیر پا داشت و چنان کتابی در فلسفهی تاریخ نوشت، خود چگونه تن به قضا داده بود و در خستگی ناشی از کشمکشهای داخلی امرای مسلمان اندلس، چنان نومید و درمانده بود که با آن خبرسازیها، چشم به راه هر نطربوق یک دست کنندهی عالم داشت. گرچه این یکدستی در ویرانی باشد.