این برگ همسنجی شدهاست.
۱۱۲غربزدگی
ولایات و استانها | تعداد واحدهای صنفی | تعداد کارگران | سرمایهها(به هزار ریال) |
---|---|---|---|
آذربایجان غربی | ۱۵۲ | ۲۶۷۶ نفر | ۹۰۲/۴۷۳ هزار ریال |
کرمانشاه | ۳۶۶ | ۴۰۶۲ نفر | ۸۴۴/۳۷۳ هزار ریال |
خوزستان | ۲۷۲ | ۳۰۴۴ نفر | ۱/۴۶۵/۰۲۵ هزار ریال |
فارس | ۳۴۷ | ۴۶۴۲ نفر | ۱/۹۸۷/۸۳۱ هزار ریال |
کرمان | ۲۰۸ | ۱۹۶۳ نفر | ۶۸۲/۰۹۳ هزار ریال |
خراسان | ۸۴۳ | ۱۱۰۶۹نفر | ۳/۲۸۷/۰۸۷ هزار ریال |
اصفهان | ۸۹۹ | ۲۴۰۰۶ نفر | ۵/۸۴۲/۸۳۸ هزار ریال |
سیستان و بلوچستان | ۸۹ | ۳۰۴ نفر | ۶۲/۰۱۰ هزار ریال |
تهران | ۲۸۴۴ | ۴۸۵۵۶ نفر | ۲۲/۲۹۷/۲۷۴ هزار ریال |
گیلان | ۸۵۶ | ۷۶۵۹ نفر | ۲/۸۰۲/۲۳۳ هزار ریال |
مازندران | ۸۸۳ | ۱۶۵۰۴ نفر | ۴/۶۲۱/۱۸۹ هزار ریال |
آذربایجان شرقی | ۳۹۳ | ۶۲۲۹ نفر | ۷۲۸/۳۶۳ هزار ریال |
جمع کل | ۸۱۵۶ | ۱۳۰/۷۱۴ نفر | ۴۵/۵۱۳/۷۸۹ هزار ریال |
یعنی نسبت کارگران به جمع کل جمعیت مملکت ۱۳۰ هزار نفر است در مقابل ۲۰ میلیون!
به خصوص در نظر داشته باشیم که اگر احتیاج به برنامهی دوم و سوم هست و بانک بینالمللی فشار میآورد و افکار عمومی ملل غرب(!) یعنی مدیران کمپانیها وقتی به حکومتی در ایران رضایت میدهند که آن حکومت، برنامههای ظاهراً مدوّنتر و عریضتر و عریض و طویلتر و ملمّعتر داشته باشد؛ بیشتر به این علّت است که صناعت غرب، باید بداند که در هفت