برگه:DowreKamelMasnavi.pdf/۹۳

 

---

	اندرون تست آن طوطی نهان		عکس او را دیده تو بر این و آن
	می برد شادیت را تو شاد ازو		می‌پذیری ظلم را چون داد ازو
	ای که جان را بهر تن می‌سوختی		سوختی جان را و تن افروختی
	سوختم من سوخته خواهد کسی		تا زمن آتش زند اندر خسی
	سوخته چون قابل آتش بود		سوخته بستان که آتش‌کش بود
	ای دریغا ای دریغا ای دریغ		کانچنان ماهی نهان شد زیر میغ
	چون زنم دم کتش دل تیز شد		شیر هجر آشفته و خون‌ریز شد
	آنک او هشیار خود تندست و مست		چون بود چون او قدح گیرد به دست
	شیر مستی کز صفت بیرون بود		از بسیط مرغزار افزون بود
	قافیه‌اندیشم و دلدار من		گویدم مندیش جز دیدار من
	خوش نشین ای قافیه‌اندیش من		قافیه‌ی دولت توی در پیش من
	حرف چه بود تا تو اندیشی از آن		حرف چه بود خار دیوار رزان
	حرف و صوت و گفت را بر هم زنم		تا که بی این هر سه با تو دم زنم
	آن دمی کز آدمش کردم نهان		با تو گویم ای تو اسرار جهان
	آن دمی را که نگفتم با خلیل		و آن غمی را که نداند جبرئیل
	آن دمی کز وی مسیحا دم نزد		حق ز غیرت نیز بی ما هم نزد
	ما چه باشد در لغت اثبات و نفی		من نه اثباتم منم بی‌ذات و نفی
	من کسی در ناکسی در یافتم		پس کسی در ناکسی در بافتم
	جمله شاهان بنده‌ی بنده‌ی خودند		جمله خلقان مرده‌ی مرده‌ی خودند
	جمله شاهان پست پست خویش را		جمله خلقان مست مست خویش را
	می‌شود صیاد مرغان را شکار		تا کند ناگاه ایشان را شکار
	بی‌دلان را دلبران جسته بجان		جمله معشوقان شکار عاشقان