برگه:DowreKamelMasnavi.pdf/۵۳

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
دفتر اول
۴۵
 

جواب گفتن شیر نخچیران را و فایدهٔ جهد گفتن

  گفت آری گر وفا بینم نه مکر مکرها بس دیده‌ام از زید و بکر  
  من هلاک فعل و مکر مردمم من گزیده زخم مار و کژدمم  ۹۰۵
  مردم نفس از درونم در کمین از همه مردم بتر در مکر و کین  
  گوش من لا یُلدَغُ المؤمن شنید قول پیغمبر بجان و دل گُزید  

ترجیع نهادن نخچیران توکل را بر جهد و اکتساب

  جمله گفتند ای حکیم با خبر الحذر دع لَیس یُغنی عَن قدَر  
  در حذر شوریدن شور و شرست رو توکل کن توکل بهترست  
  با قضا پنجه مزن ای تند و تیز تا نگیرد هم قضا با تو ستیز  ۹۱۰
  مرده باید بود پیش حکم حق تا نیآید زخم از رب الفلق  

ترجیح نهادن شیر جهد و اکتساب را بر توکل و تسلیم

  گفت آری گر توکل رهبرست این سبب هم سنت پیغمبرست  
  گفت پیغمبر بآواز بلند با توکل زانوی اشتر ببند  
  رمز الکاسب حبیب الله شنو از توکل در سبب کاهل مشو  

ترجیح نهادن نخچیران توکل را بر اجتهاد

  قوم گفتندش که کسب از ضعف خلق لقمهٔ تزویر دان بر قدر حلق  ۹۱۵
  نیست کسبی از توکل خوبتر چیست از تسلیم خود محبوبتر  
  بس گریزند از بلا سوی بلا بس جهند از مار سوی اژدها  
  حیله کرد انسان و حیله‌ش دام بود آنک جان پنداشت خون‌آشام بود  
  در ببست و دشمن اندر خانه بود حیلهٔ فرعون زین افسانه بود  
  صد هزاران طفل کشت آن کینه‌کش وانک او می‌جست اندر خانه‌اش  ۹۲۰
  دیدهٔ ما چون بسی علت دروست رو فنا کن دید خود در دید دوست