| | | | | | |
|
زید را اکنون نیابی کو گریخت |
|
جست از صف نعال و نعل ریخت |
|
|
تو که باشی زید هم خود را نیافت |
|
همچو اختر که برو خورشید تافت |
|
|
نه ازو نقشی بیابی نه نشان |
|
نه کهی یابی به راه کهکشان |
|
|
شد حواس و نطق بابایان ما |
|
محو نور دانش سلطان ما |
|
|
حسها و عقلهاشان در درون |
|
موج در موج لدینا محضرون |
|
|
چون بیاید صبح وقت بار شد |
|
انجم پنهان شده بر کار شد |
|
|
بیهشان را وا دهد حق هوشها |
|
حلقه حلقه حلقهها در گوشها |
|
|
پایکوبان دستافشان در ثنا |
|
ناز نازان ربنا احییتنا |
|
|
آن جلود و آن عظام ریخته |
|
فارسان گشته غبار انگیخته |
|
|
حمله آرند از عدم سوی وجود |
|
در قیامت هم شکور و هم کنود |
|
|
سر چه میپیچی کنی نادیدهای |
|
در عدم ز اول نه سر پیچیدهای |
|
|
در عدم افشرده بودی پای خویش |
|
که مرا کی بر کند از جای خویش |
|
|
مینبینی صنع ربانیت را |
|
که کشید او موی پیشانیت را |
|
|
تا کشیدت اندرین انواع حال |
|
که نبودت در گمان و در خیال |
|