| | | | | | |
|
ظل او اندر زمین چون کوه قاف |
|
روح او سیمرغ بس عالیطواف |
|
|
گر بگویم تا قیامت نعت او |
|
هیچ آن را مقطع و غایت مجو |
|
|
در بشر روپوش کردست آفتاب |
|
فهم کن والله اعلم بالصواب |
|
|
یا علی از جملهی طاعات راه |
|
بر گزین تو سایهی خاص اله |
|
|
هر کسی در طاعتی بگریختند |
|
خویشتن را مخلصی انگیختند |
|
|
تو برو در سایهی عاقل گریز |
|
تا رهی زان دشمن پنهانستیز |
|
|
از همه طاعات اینت بهترست |
|
سبق یابی بر هر آن سابق که هست |
|
|
چون گرفتت پیر هین تسلیم شو |
|
همچو موسی زیر حکم خضر رو |
|
|
صبر کن بر کار خضری بی نفاق |
|
تا نگوید خضر رو هذا فراق |
|
|
گرچه کشتی بشکند تو دم مزن |
|
گرچه طفلی را کشد تو مو مکن |
|
|
دست او را حق چو دست خویش خواند |
|
تا ید الله فوق ایدیهم براند |
|
|
دست حق میراندش زندهش کند |
|
زنده چه بود جان پایندهش کند |
|
|
هرکه تنها نادرا این ره برید |
|
هم به عون همت پیران رسید |
|
|
دست پیر از غایبان کوتاه نیست |
|
دست او جز قبضه الله نیست |
|
|
غایبان را چون چنین خلعت دهند |
|
حاضران از غایبان لا شک بهاند |
|
|
غایبان را چون نواله میدهند |
|
پیش مهمان تا چه نعمتها نهند |
|
|
کو کسی کو پیش شه بندد کمر |
|
تا کسی کو هست بیرون سوی در |
|
|
چون گزیدی پیر نازکدل مباش |
|
سست و ریزیده چو آب و گل مباش |
|
|
ور بهر زخمی تو پر کینه شوی |
|
پس کجا بیصیقل آیینه شوی |
|