برگه:DowreKamelMasnavi.pdf/۱۴۷

از ویکی‌نبشته
پرش به ناوبری پرش به جستجو
این برگ نمونه‌خوانی نشده‌است.
 

  بی‌غرض نبود بگردش در جهان غیر جسم و غیر جان عاشقان  
  عاشقان کل نه عشاق جزو ماند از کل آنک شد مشتاق جزو  
  چونک جزوی عاشق جزوی شود زود معشوقش بکل خود رود  
  ریش گاو و بنده‌ی غیر آمد او غرقه شد کف در ضعیفی در زد او  
  نیست حاکم تا کند تیمار او کار خواجه‌ی خود کند یا کار او  
  فازن بالحرة پی این شد مثل فاسرق الدرة بدین شد منتقل  
  بنده سوی خواجه شد او ماند زار بوی گل شد سوی گل او ماند خار  
  او بمانده دور از مطلوب خویش سعی ضایع رنج باطل پای ریش  
  همچو صیادی که گیرد سایه‌ای سایه کی گردد ورا سرمایه‌ای  
  سایه‌ی مرغی گرفته مرد سخت مرغ حیران گشته بر شاخ درخت  
  کین مدمغ بر کی می‌خندد عجب اینت باطل اینت پوسیده سبب  
  ور تو گویی جزو پیوسته‌ی کلست خار می‌خور خار مقرون گلست  
  جز ز یک رو نیست پیوسته به کل ورنه خود باطل بدی بعث رسل  
  چون رسولان از پی پیوستنند پس چه پیوندندشان چون یک تنند  
  این سخن پایان ندارد ای غلام روز بیگه شد حکایت کن تمام