این برگ نمونهخوانی شده ولی هنوز همسنجی نشدهاست.
۹۴
مثنوی معنوی
ناز را رویی بباید همچو ورد | چون نداری گرد بدخویی مگرد | |||
زشت باشد روی نازیبا و ناز | سخت باشد چشم نابینا و درد | |||
پیش یوسف نازش و خوبی مکن | جز نیاز و آه یعقوبی مکن | |||
معنی مردن ز طوطی بد نیاز | در نیاز و فقر خود را مرده ساز | |||
۱۹۱۰ | تا دم عیسی ترا زنده کند | همچو خویشت خوب و فرخنده کند | ||
از بهاران کی شود سرسبز سنگ | خاک شو تا گل برویی رنگ رنگ | |||
سالها تو سنگ بودی دل خراش | آزمون را یک زمانی خاک باش |
داستان پیر چنگی که در عهد عمر رضیالله عنه از بهر خدا روز بینوایی چنگ زد میان گورستان
آن شنیدستی که در عهد عمر | بود چنگی مطربی با کر و فر | |||
بلبل از آواز او بیخود شدی | یک طرب ز آواز خوبش صد شدی | |||
۱۹۱۵ | مجلس و مجمع دمش آراستی | وز نوای او قیامت خاستی | ||
همچو اسرافیل کآوازش بفن | مردگان را جان در آرد در بدن | |||
یا رسایل بود اسرافیل را | کز سماعش پر برستی فیل را | |||
سازد اسرافیل روزی ناله را | جان دهد پوسیدهٔ صدساله را | |||
انبیا را در درون هم نغمهاست | طالبان را زآن حیوة بیبهاست | |||
۱۹۲۰ | نشنود آن نغمها را گوش حس | کز ستمها گوش حس باشد نجس | ||
نشنود نغمهٔ پری را آدمی | کو بود ز اسرار پریان اعجمی | |||
گر چه هم نغمهی پری زین عالمست | نغمهٔ دل برتر از هر دو دمست | |||
که پری و آدمی زندانیند | هر دو در زندان این نادانیند | |||
معشر الجن سورهٔ رحمان بخوان | تستطیعوا تنفذوا را باز دان | |||
۱۹۲۵ | نغمهای اندرون اولیا | اولا گوید که ای اجزای لا |