برگه:Divar.pdf/۲۷

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

میخورد بر سنگفرش کوچه‌های شهر
ضربهٔ سم ستور بادپیمایش
میدرخشد شعلهٔ خورشید
بر فراز تاج زیبایش.

* * *

میکشم همراه او زین شهر غمگین رخت.
مردمان با دیدهٔ حیران
زیر لب آهسته میگویند
«دختر خوشبخت!…»

۲۳