این برگ هم‌سنجی شده‌است.
گوشم همه بر قول نی و نغمهٔ چنگست
چشمم همه بر لعل لب و گردش جامست
در مجلس ما عطر میامیز که ما را
هر لحظه ز گیسوی تو خوشبوی مشامست
«از چاشنی قند مگو هیچ و ز شکر»
«ز آنرو که مرا از لب شیرین تو کامست»
«تا گنج غمت در دل ویرانه مقیمست »
«همواره مرا کوی خرابات مقامست»
«از ننگ چه گوئی که مرا نام ز ننگست»
«وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نامست »
«میخواره و سر گشته و رندیم و نظر باز
«وانکس که چو ما نیست در این شهر کدامست؟»
« با محتسبم عیب مگوئید که او نیز »
«پیوسته چو ما در طلب عیش مدامست»
«حافظ منشین بی می و معشوق زمانی»
«کایام گل و یاسمن و عید صیامست »
| «حافظ» |
