پرش به محتوا

برگه:BAHAYIGARI b2.pdf/۱۸

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.
بهائی‌گری/ احمد کسروی
 

ﺁﻥ ﻧﺒﻮﺩﯼ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﯽ ﺷﻮﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯼ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰﺩ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﻗﺎﺟﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺯﺩ. ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺑﺲ ‫ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﻳﻪ ﻣﻴﺒﻮﺩ، ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺍﯼ ﺳﻮﺩ ﺟﻮﻳﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﮑﺸﺘﻦ ﺩﺍﺩ.

ﺍﺯ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺮﺥ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻴﮑﺸﻨﺪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻗﺮﻩ‌ﺍﻟﻌﻴﻦ ﻭ ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﺍﻭﺳﺖ. ﺩﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﺯﻣﺎﻧﻴﮑﻪ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﺰﺍﺭ ‫ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺳﻮﺍﺩ ﻧﻤﻴﺪﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺍﻳﻦ ﺯﻥ ﺩﺭﺱ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺎﻳﺎﻥ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻣﻴﺮﻓﺘﻪ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭼﻮﻥ ﺑﺒﺎﺏ ﮔﺮﻭﻳﺪﻩ ﺑﻴﮑﺒﺎﺭ ‫ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺷﻮﻫﺮ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺴﺘﻪ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺳﺮ ﺑﮑﻮﻩ ﻭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺭ ﺁﻧﺮﺍﻩ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ.

‫ﻣﻴﮕﻮﻳﻴﻢ: ﺭﺍﺳﺘﺴﺖ. ﻗﺮﻩ‌ﺍﻟﻌﻴﻦ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﮐﻢ‌ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ. ﭼﻪ ﺩﺭﺱ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺍﻭ ﻭ ﭼﻪ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ‫ﺟﺴﺘﻨﺶ ﺷﮕﻔﺖ‌ﺁﻭﺭ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ. ﻳﮏ ﮐﺲ ﻧﺎﺁﮔﺎﻩ ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺷﻨﻮﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﻔﺖ: «ﭼﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﺎﺏ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ‫ﺯﻥ ﺭﺍ ﺑﺪﻳﻨﺴﺎﻥ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪﻩ؟..» ﻭ ﮔﻤﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﺏ ﺭﺍ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ.

ﺍﻳﻦ ﮔﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻴﻤﯽ ﺑﺮﺩ. ﭼﻴﺰﻳﮑﻪ ﻫﺴﺖ ﻣﺎ ﻧﺎﺁﮔﺎﻩ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ‌ﺍﻳﻢ. ﻣﺎ ﺍﺯ ﻳﮑﺴﻮ ﮔﻔﺘﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺏ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ‫ﻣﻴﺪﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﻴﻢ. ﺍﺯ ﻳﮑﺴﻮ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﻗﺮﻩ‌ﺍﻟﻌﻴﻦ ﺁﮔﺎﻫﻴﻢ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﺩﻳﻮﺍﻧﮕﯽ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻩ ﻣﻴﺪﺍﻧﻴﻢ. ‫ﺍﻳﻨﺴﺖ ﮔﻤﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﻧﺘﻮﺍﻧﻴﻢ ﺑﺮﺩ.

‫ﻣﺎ ﻧﻴﮏ ﻣﻴﺪﺍﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺳﻴﺪ ﺑﺎﺏ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ‌ﺍﯼ ﺟﺰ ﺁﻥ ﻋﺮﺑﻴﻬﺎﯼ ﻏﻠﻂ ﻭ ﺑﻴﻤﻌﻨﯽ ﻧﻤﻴﺪﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺑﻴﻤﺎﻳﻪ ﻣﻴﺒﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ‫ﺁﺯﻣﺎﻳﺸﯽ ﺳﺮﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﻭ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻴﺂﻣﺪﻩ. ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺗﻬﻴﺪﺳﺖ ﻣﻴﺒﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻣﻴﺂﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﻣﻴﮕﻔﺘﻪ: «ﻧﺎﻡ ﻣﻦ ﻋﻠﻴﻤﺤﻤﺪ ﺩﺭ ‫ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺍﺑﺠﺪﯼ ﺑﺎ ﺭﺏ ﻳﮑﻴﺴﺖ». ﺍﻳﻨﺮﺍ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﻤﻬﺪﻳﮕﺮﯼ ﺧﻮﺩ ﻣﻴﺂﻭﺭﺩﻩ.

‫ﺍﺯ ﺁﻧﺴﻮ ﺍﺯ ﺩﺭﺳﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﻩ‌ﺍﻟﻌﻴﻦ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﺁﮔﺎﻫﻴﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻣﻴﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﺷﻌﺮﻫﺎﻳﯽ ﺍﺯﻭ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ‫ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻴﮏ ﻣﻴﺮﺳﺎﻧﺪ ﺩﺭ ﻣﻐﺰ ﺍﻭ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﯽ ﺁﮐﻨﺪﻩ ﻣﻴﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺘﮑﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ. ﺷﻌﺮﻫﺎﯼ ﺩﺭﻫﻢ (ﻣﻠﻤﻊ) ‫ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺍﺯ ﻗﺮﻩ‌ﺍﻟﻌﻴﻦ ﺍﺳﺖ[۱] ﻭ ﻣﺎ ﭼﻮﻥ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﺍﺯﻭ ﻧﻴﺰ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻴﺂﻭﺭﻳﻢ:

  جذبات شوقک الجمت بسلاسل الغم و البلا  
  همه عاشقان شکسته دل که دهند جان بره بلا  
  اگر آن صنم ز ره ستم پی کشتن من بیگنه  
  لقد استقام بسیفه فلقد رضیت بما رضی  
  تو بملک و جاه سکندری من و راه رسم قلندری  
  اگر آن خوشست تو درخوری وگر این بدست مرا سزا  
  بگذر ز منزل ما و من بنما بملک فنا وطن  
  فاذا فعلت بمثل ذا فلقد بلغت بما تشا  
  سحری نگار ستمگرم قدمی نهاد به بسترم  
  فاذا رأیت جماله طلع الصباح کانما  
  1. ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺻﺤﺒﺖ ﻻﺭی ﺷﻤﺎﺭﺩه‌ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺂﺧﺮ ﺩﻳﻮﺍﻥ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺷﺪﻩ. ﻭﻟﻲ ﻣﻦ ﺟﺴﺘﺠﻮﻳی ﻛﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻮﺩﻧﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﺮﻩ‌ﺍﻟﻌﻴﻦ ﺑﺒﺎﻭﺭ ﻧﺰﺩﻳﻜﺘﺮ ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ. ﺑﺮﺍﻭﻥ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ‫ﻳﺎﺩ ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮﻫﺎ ﺭﺍ ﻛﺮﺩﻩ‌ﺍﻧﺪ. ﻭﻟی ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻧﻤﻴﺪﺍﺷﺘﻪ‌ﺍﻧﺪ.