برگه:Anvari poems.pdf/۷۶

دیوان انوری

۷۶

 

بمدح الصاحب المعظم ناصرالدین اباالفتح گوید

	صاحبا، جشن تو همایون باد		۱۸۸۵	عید نوروز بر تو میمون باد
	طالع اختیار مسعودت			زبده شکلهای گردون باد
	صولت و سرعت زمین و زمان			با رکاب و عنانت مقرون باد
	در زوایای ظل رایت تو			فتنه بر خواب امن مفتون باد
	دفع سوءالمزاج دولت را			لطف تدبیرهات معجون باد
	خار و خاشاک منزلت ز شرف		۱۸۹۰	طور سینین و تین و زیتون باد
	از تراکم غبار موکب تو			حصن سکان ربع مسکون باد
	وز پی غوطه حوادث را			موج فوجت چو موج جیحون باد
	گرد جیشت، که متصل مددست			سد دشمن بکوه و هامون باد
	دور خصمت که منفصل عقبست			معتکف بر در شبیخون باد
	تن که بی داغ طاعتت زاید		۱۸۹۵	از مراعات نشو بیرون باد
	زر که بی معر خازنت روید			قسم میراث‌خوار قارون باد
	گرنه لاف از دلت زند دریا			گوهرش در دل صدف خون باد
	بر حواشی لوح بارگهت			الف قد خسروان نون باد
	ورنه بر امر تو رود گردون			همچو گردون بارکش دون باد
	دست سرو ار دعای تو نکند		۱۹۰۰	الف استقامتش نون باد
	ور کمر جز بخدمتت بندد			نی‌شکر، آبش آب افیون باد
	وقت توجیه رزق آدمیان			آسمان را کف تو قانون باد
	جاودان از ترازوی عدلت			حل و عقد زمانه موزون باد
	در مصاف قضا بخون عدوت			تا بشمشیر بند گلگون باد
	در کمین عدم گرت خصمیست		۱۹۰۵	دهر در انتقامش اکنون باد
	در جهان تا کمی و افزونیست			کمی دشمنت در افزون باد
	بضمان خزینه‌دار ابد			عز و عمرت همیشه مخزون باد
	اجر اعمال صالح بنده			از ایادیت غیر ممنون باد
	وز قبول تو پیش‌آب سخنش			خاک در چشم در مکنون باد