تاریخ نظامی ایران
از دوران صفویه تا پایان شاهنشاهی رضاشاه کبیر
قسمت یکم – نظری بگذشته
بخش نخست
پیشینه تاریخی
مادامیکه بشر ممتازترین درجه تمدن را طی نکرده اختلاف آب و هوا و کمیت و کیفیت انسانی و حیوانی و نباتی موجود است، کشورها دارای موقع جغرافیائی و منابع ثروت و قوانین و رژیمهای گوناگون هستند.
تا زمانیکه ساختمان جسم و دماغ نوع بشر متفاوت و طبایع و عقاید آنها متباین است.
تا هنگامیکه روابط بین ملل بر پایه همکاری و همدردی حقیقی استوار گردیده خواه ناخواه جنگ و زد و خورد رواج همیشگی خود را خواهد داشت و مفهوم صلح عمومی جز متارکه جنگ برای مسابقه تسلیحات چیز دیگری نمیتواند باشد.
قانون کلی تنازع بقاء و مشهودات ما در جنگهای جهانی و محلی اینموضوع را ثابت کرده است که:
ملتها بهمان اندازه مستقل و سرفراز خواهند ماند که در برابر مشکلات روزگار و قدرت آزمندان ثابت قدم و هشیار و نیرومند باشند.
تو پیروزی آر پیش دستی کنی | سرت پست گردد چو سستی کنی |