- (۶) استفاده از اثر در کارهای علمی و ادبی و صنعتی و هُنری و تبلیغاتی.
- (۷) بکار بردن اثر در فراهم کردن یا پدید آوردن اثرهای دیگری که در مادّهٔ دوم این قانون درج شده‌است.
مادّهٔ ۶ - اثری که با همکاری دو یا چند پدیدآورنده بوجود آمده باشد و کار یکایک آنان جدا و متمایز نباشد اثر مشترک نامیده میشود و حقوق ناشی از آن حقّ مشاع پدیدآورندگان است.
مادّهٔ ۷ - نقل از اثرهائی که انتشار یافته است و استناد به آنها بمقاصد ادبی و علمی و فنّی و آموزشی و تربیتی و به صورت انتقاد و تقریظ با ذکر مأخذ در حدود متعارف مجاز است.
- تبصره - ذکر مآخذ در مورد جزوه‌هائی که برای تدریس در مؤسّسات آموزشی توسّط معلمان آنها تهیّه و تکثیر میشود الزامی نیست مشروط بر اینکه جنبهٔ انتفاعی نداشته باشد.
مادّهٔ ۸ - کتابخانه‌های عمومی و مؤسّسات جمع‌آوری نشریّات و مؤسّسات علمی و آموزشی که بصورت غیرانتفاعی اداره میشوند میتوانند طبق آئین‌نامه‌ای که بتصویب هیئت وزیران خواهد رسید از اثرهای مورد حمایت این قانون از راه عکسبرداری یا طرق مشابه آن بمیزان مورد نیاز و متناسب با فعّالیّت خود نسخه‌برداری کنند.
مادّهٔ ۹ - وزارت اطّلاعات میتواند آثاری را که قبل از تصویب این قانون پخش کرده و یا انتشار داده است پس از تصویب این قانون نیز کماکان مورد استفاده قرار دهد.
مادهٔ ۱۰ - وزارت آموزش و پرورش میتواند کتابهای درسی را که قبل از تصویب این قانون بموجب قانون کتابهای درسی چاپ و منتشر کرده‌است کماکان مورد استفاده قرار دهد.
۵
