برگه:شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲ و۱۳ و ۱۴ هجری، جلد ۱.pdf/۶۰

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
رجال ایران
۵۷

فقیه – ثروتمند – فوق‌العاده عیاش و خوش‌گذران[۱]. حاج سیدابوالقاسم امام جمعه از شاگردان حاج میرزا حبیب‌الله رشتی و حاج سید محمد امام جمعه از شاگردان آخوند ملا محمد کاظم خراسانی هروی (صاحب کفایت‌الاصول) بوده‌اند[۲] در روز سیزدهم رجب ۱۳۲۷ ق. که حاج

میرزا سید محمد میرزا ابوالقاسم آقا سید محمد

شیخ فضل‌اله نوری بدار زده شد در همین روز حاج سید ابوالقاسم با وحشت زیادی که او را گرفته بود از قلعه امامیه با شتاب هر چه تمامتر خود را بسفارت روس در زرگنده رسانیده و در آنجا متحصن شد و پس از چندی بعد از گرفتن تأمین از دولت بوسیله سفارت رهسپار اروپا گردید. چند سالی که در اروپا بسر میبرد اکثر ممالک و شهرهای اروپا را سیاحت نمود و پس از چند سال توقف در اروپا با موافقت و اجازه دولت بایران بازگشت و در سال ۱۳۰۶ خورشیدی در سن ۶۲ سالگی در تهران در گذشت.

ابوالقاسم حاج میرزا ابوالقاسم سلطان‌الحکماء پسر میرزا جعفر متولد در سال ۱۲۴۵ ه‍. ق. و وفاتش در سال ۱۳۲۲ قمری در سن ۷۷ سالگی


  1. از این لحاظ به حاج میرزا هاشم امام جمعه اصفهان متوفی ۱۳۲۱ ق. شباهت تام داشته و همانطوریکه آغاز کار حاج میرزا ابوالقاسم غیر از انجامش بود حاج میرزا هاشم نیز همین طور بوده است. امام جمعه‌های تهران و اصفهان خواتون آبادی بوده و از یک خانواده میباشند.
  2. اتفاقاً این امام جمعه و برادرش آقا سید محمد امام جمعه بر خلاف بسیاری از امام جمعه‌ها از امام جمعه‌های با سواد بوده‌اند در ایران بدبختانه غالباً امام جمعه‌ها – شیخ الاسلامها – صدرالعلماها – سلطان‌العلماها و رئیس‌العلماها و از این قبیل دارندگان القاب اشخاصی بیسواد میباشند مثلا لقب سلطان‌العلماء – رئیس‌العلماء و صدرالعلماء چه معنی دارد اگر ما بخواهیم برای یکخارجی ترجمه کنیم معنی آنها این است که آنان از حیث علم بالاتر از اینشتین میباشند آیا چنین است؟...