و بختیاری منصوب شد و حکومت سالارالدوله در این نواحی تا سال ۱۳۲۴ قمری ادامه داشت. نهایت در سال ۱۳۲۳ قمری حکومت خوزستان و بختیاری از او مجزی و به رضا قلی خان مافی سالار معظم (نظام‌السلطنه دوم) داده شد.
سالارالدوله در اوایل سال ۱۳۲۵ ه.ق. برعلیه محمدعلیشاه برادر صلبی خویش قیام کرد و یا او را دیگران وادار باینکار نمودند و قصد داشت که به تهران آمده برادر را خلع و خود پادشاه شود چون در راس دولت مردی کاری و مطلع امور مانند میرزا علی اصغر خان اتابک اعظم نخست وزیر بود غائله را در مدت کمی فرو نشاند و سالارالدوله نیز تحت‌الحفظ به تهران آورده
 |
ابوالفتح میرزا سالارالدوله |
شد. ادوارد برون در کتاب انقلاب ایران در این باب مینویسد: «هنگامیکه سالار "الدوله، برادر شاه، بدعوی تاج و تخت برخاست، سر و صدای مردم تبریز – ماکو و فارس به انقلاب آشکاری تبدیل گردید و بالاخره سالارالدوله پس از سه روز پیکار، در نهاوند، شکست خورده، در شرف دستگیر شدن بود، که به قنسولگری انگلیس در کرمانشاه پناه برد و سرانجام با حصول تامین جانی در ۲۲ ژون[۱] به ظهیرالدوله[۲] نماینده شاه تسلیم گردید. و نیز مینویسد: «هنگامی که جنگ خانگی تولید شد، سالارالدوله، برادر شاه، رل رهبری آنرا بازی مینمود و در اطراف همدان، با چند صد تن لر، عرض اندام کرده و با پیشروی بسوی تهران برکناری برادر را از تخت تهدید میکرد بالاخره کار داشت دشوار میشد که سپاهی را، برای پیکار با او، بیرون فرستادند. دو لشگر در نهاوند، که جایگاه تاریخی است. در برابر یکدیگر صف آرائی کردند؛ سه روز سالارالدوله و سپاهیان همایونی بجنگ خونین دست زده و باشکال دویست نفر تلفات گزارش داده شد سرانجام سالارالدوله خسته و زار گردیده کارزار بپایان رسید و این فتح نمایانی بود».
در اواخر رجب ۱۳۲۹ ه. ق. که محمد علیشاه در سواحل بحر خزر پیاده شده و برای گرفتن تهران تصمیم گرفته بود سالارالدوله نیز در غرب ایران ظاهر شده او هم همین تصمیم را داشت ملک منصور میرزا شعاع‌السلطنه پسر دیگر مظفرالدینشاه در این اقدامات با دو برادر
