۱۳۰۴: میرزا ابراهیم بجهت این منزل امینالسلطان آمده بود که قوامالدوله و مشیرالدوله خواسته بودند او را از استیفای آذربایجان معزول کنند و علاءالملک را مستوفی آذربایجان نمایند او هم پناه بامینالسلطان آورده بود کارش هم درست شد»
در سال ۱۳۰۹ ق. جزء وزراء دربار اعظم (مجلس شورای دولتی) شده بود شغل استیفاء خویش را به پسر بزرگ خود، میرزا حسنخان (وثوقالدوله)، واگذار کرد. نامبرده از این تاریخ (محاسب) آذربایجان شد و سمتش تا اوائل مشروطیت که در دوره اول از تهران به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب گردید ادامه داشت. در سال ۱۳۱۸ ه. ق. که ملک منصور میرزا شعاعالسلطنه پسر دویم مظفرالدینشاه استاندار فارس شد معتمدالسلطنه بوزارت و پیشکاری او و میرزا احمدخان دبیر حضور (قوامالسلطنه) بریاست دفتر استانداری معین شدند.
ابراهیم میرزا ابراهیمخان منشیزاده، فرزند کریم بیک یا کریمخان منشیاوف ایروانی، از افسران قزاقخانه بود؛ و در سال ۱۳۰۷ قمری که ناصرالدینشاه از سفر سوم خود از اروپا باز میگشت کریم بیک منشیاوف پدر منشیزاده درخواست تابعیت و مهاجرت بایران را مینماید و شاه هم با درخواست وی موافقت میکند. چون جد منشیزاده میرزا محمد منشی بوده از این جهت خانوادهاش در ایروان معروف بمنشیاوف
میرزا ابراهیم خان منشیزاده |
میشوند و پس از اینکه بایران مهاجرت کرده به تابعیت ایران در میآیند و کلمه منشیاوف را به منشیزاده تبدیل مینمایند. کریم بیگ در اواسط همین سال (۱۳۰۷ ه. ق.) باتفاق ابراهیم فرزند ۱۱ ساله خود وارد تهران شده و در قزاقخانه مانند سایر مهاجرین مشغول بخدمت میشود؛ و پس از وی میرزا ابراهیمخان پسرش نیز داخل خدمت قزاق خانه شده و پدر و پسر در مدت خدمت خود همیشه از رفتار افسران روسی ناراضی بوده و بر علیه آنها کوشش داشتهاند. روسها پی برفتار منشیزاده برده و سرانجام نامبرده، در کمال نارضایتی، در اوائل سال ۱۳۳۵ بهمراه رفیق خود سرتیپ اسداللهخان ابوالفتحزاده از خدمت قزاقخانه کناره میکنند و به مشروطهخواهان میپیوندند. از استقرار مشروطیت منشیزاده وارد خدمات کشوری شده و سمتهای گوناگونی از قبیل ریاست شهربانی شیراز (۱۳۲۸ قمری) ریاست تحدید تریاک یزد و کرمان – ریاست دارائی غار و فشافویه را چندی عهدهدار بوده و سپس در سال ۱۳۳۲ قمری رئیس دارائی