برگه:شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲ و۱۳ و ۱۴ هجری، جلد ۱.pdf/۲۳

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
۲۰
رجال ایران

مرحوم امین‌الدوله بجهت فرنگ ماندند و هنوز نیامدند تغیر فرمودند حکم شد مواجب و تیولات و القاب آنها ضبط شود». در سال ۱۳۰۹ قمری که حاج شیخ محسن‌خان معین‌الملک، پس از فوت یحیی‌خان مشیرالدوله بجای او وزیر عدلیه و تجارت شد، معاون‌الدوله را دعوت بکار کرد. یکی از مجالس (محاکم) دادگستری را بوی واگذار نمود، و معاون‌الدوله رئیس مجلس (محکمه – دادگاه) تجارت شد در سال ۱۳۱۱ ق. بکارگذاری آذربایجان منصوب گردید، سمت کارگذاری وی بیش از یکسال طول نکشید که در سال ۱۳۱۲ ق. به سرکنسولی تفلیس معین و روانه گردید و تا ۱۳۱۴ ق. در سمت مزبور باقی بود در این سال میرزا محمودخان رشتی مدیرالملک[۱] با دادن دوازده هزار تومان پیشکشی بشاه، بجای وی، سرکنسول تفلیس و بعد ملقب به سردار همایون نیز گردید.[۲]

میرزا ابراهیم غفاری معاون‌الدوله

معاون‌الدوله پس از بازگشت به تهران در سالهای ۱۳۱۵ و ۱۳۱۶ ه‍.ق؛ در سلطنت مظفرالدینشاه، وزیر تجارت بود.

در سال ۱۳۲۱ ه‍.ق. بسمت نماینده سیاسی ایران، بعنوان وزیر مختار و آژان دیپلوماتیک، در شبه‌جزیره بالکان، تعیین شده و چند سالی تا اوائل مشروطیت در بخارست پایتخت رومانی اقامت داشت. در ۲۸ ربیع الثانی ۱۳۲۸ قمری، که کابینه در تحت ریاست سپهدار اعظم (محمد ولیخان) تشکیل شد او بوزارتخارجه انتخاب گردید و نیز در سال ۱۳۲۹ ه‍. ق. در کابینه سپهدار وزیر پست و تلگراف بود. در سال ۱۳۳۰ قمری در کابینه نجفقلی خان صمصام‌السلطنه وزیر مالیه شد و در سال ۱۳۳۳ قمری در کابینه میرزا حسنخان مستوفی‌الممالک وزیر خارجه و نیز در همان سال ، در کابینه میرزا حسنخان مشیرالدوله، بهمان سمت باقی ماند و پس از سقوط کابینه مشیرالدوله، دیگر متصدی شغلی نبود و در سال ۱۳۳۶ قمری ، در سن ۶۰ سالگی، در تهران درگذشت و چون از مریدان ملا سلطانعلی گنابادی بود در مقبره طاوس‌العرفاء (حاجی محمدکاظم سعادتعلی شاه اصفهانی) در حضرت عبدالعظیم صحن امام‌زاده حمزه مدفون گردید.


  1. مدیرالملک صاحب باغ مدیریه رشت بوده که آقا بالاخان سردار افخم، حاکم گیلان ، در سال ۱۳۲۷ ق، در آنجا بدست مجاهدین کشته شد.
  2. مدتی، مخصوصاً در سالهای سلطنت مظفرالدینشاه، گرفتن لقب سرداری، مانند امیر تومانی و امیر نویانی (سپهبدی و ارتشبدی) خیلی مد روز شده بود. اغلب متمولین و ملاکین و متنفذین، با دادن مبلغی پیشکشی بشاه، لقب سرداری را با یک مضاف‌الیه بسیار قلنبه برای خود میگرفتند این لقب سردار همایونی هم از آن جمله بود.