امانالله امانالله میرزا معروف به آقا لیلی پسر پنجاه و نهم فتحعلی شاه که بیشتر عمر خود را در نجف بعنوان متولی مقبره آغا محمد خان قاجار مؤسس سلسله قاجاریه گذرانیده در سال ۱۳۰۱ هـ.ق. به تهران آمد و دو سال بعد یعنی در ۱۳۰۳ هـ. ق. در گذشت.
امانالله امانالله خان از بزرگان و رؤسای طائفه افشار خمسه و در اوائل سلطنت فتحعلیشاه مدتی نیز حاکم خمسه (زنجان) بود. دولت ایران در سال ۱۲۲۱ هـ.ق. او را بهمراه اسمعیل خان سردار دامغانی پیش از اینکه ابراهیم خلیلخان جوانشیر در شوشی کشته شود برای یاری او فرستاد لکن موفقیتی برای آنان حاصل نگردید و پیش از رسیدن به شوشی روسها ابراهیم خلیل خان را با ۳۱ نفر زن و بچه و بستگان او کشته بودند و بعد دولت این دو سردار و سرکرده را برای سرکوبی و دفع مصطفی خان حاکم شیروان که با روسها بر علیه ایران سازش کرده بود و همچنین کوچانیدن ایلات آنحدود به نواحی قراجه داغ (ارسباران) و مغان مأمور نمود .
امانالله امانالله میرزا ضیاءالدوله پسر جهانگیر میرزا پسر سیفالله میرزا پسر چهل و دوم فتحعلی شاه قاجار که در سال ۱۲۸۶ هـ.ق. زاده شد پس از اتمام تحصیلات کلاس پیاده نظام دارالفنون برتبه افسری در بریگاد قزاق که تحت سرپرستی افسران روسی اداره میشد وارد خدمت گردید و ضمناً در سالهای ۱۳۰۱ - ۱۳۰۲ - ۱۳۰۳ هـ. ق در اداره انطباعات و دارالترجمه دولتی مترجم روسی بود و تا اوائل مشروطیت از افسران عالی مقام بریگاد مزبور محسوب میگردید و بعد معاون لیاخوف شد[۱] و در سال ۱۳۲۴ هـ.ق. از کار قزاقخانه کناره کرد و یا او را برکنار کردند و چون مجلس اول خودش حق انتخاب نماینده داشت از این جهت او را بسمت نمایندگی انتخاب نمود[۲] و در سال ۱۳۲۵ هـ.ق. میرزا علیاصغرخان امینالسلطان اتابک اعظم نخستوزیر شد و میرزا حسن مستوفیالممالک برای اولین بار وزیر و در کابینه اتابک به وزارت جنگ معرفی شد امانالله میرزا را مستوفیالممالک بمناسباتی بمعاونت خود برگزید. در سال ۱۲۳۷ هـ.ق. بریاست قشون آذربایجان
