بوده و تألیفاتی چند نیز از او باقی است و او را در بعضی جهات حتی بر پدرش ترجیح میدادهاند حاج سیداسدالله فرزند اکبر–ارشد–اتقی–اعلم و اکمل حاج سید محمدباقر بوده و در ماه رجب (۱۲۹۰هـ.ق.)هنگامیکه به عتبات میرفت در کرند کرمانشاه وفات یافت و جنازهاش را بدوش تا نجف بردند و در آنجا بخاک سپردند سیداسدالله از ارثیه پدر که بحساب نمیآمد فقط بتملک کتابخانه او که در آن عصر پنجاه هزار تومان (۳۵۰۰۰۰۰ تومان بپول حالیه) ارزش داشت قناعت ورزید.
اسدالله میرزا اسداللهخان وکیلالملک ناظمالدوله از کارمندان وزارت خارجه و یکی از برادران حاج میرزا محمد رفیع نظامالعلماء و پسر میرزا
وکیلالملک |
علیاصغر مستوفی تبریزی بوده در سال ۱۳۰۱ هـ.ق. هنگامیکه وزیر مختار ایران در پطرزبورک (لنینگراد کنونی) بود ملقب بلقب وکیلالملک شد و در سال ۱۳۰۸هـ.ق. که مأمور سفارت اسلامبول و بجای حاج شیخ محسنخان معینالملک منصوب گردید ملقب بناظمالدوله شد در سال ۱۳۰۸هـ.ق. چون ملکمخان با وجود امر اکید ناصرالدینشاه چهل هزار لیرهای که از کمپانی انگلیسی بابت فروش امتیاز لاتاری گرفته بود پس نداد شاه او را از تمام القاب و مناسبی که دارا بود محرومش کرد میرزا اسداللهخان وکیلالملک که چنین دید با دادن مبلغی پیشکشی بشاه فوراً لقب ناظمالدولهای را برای خود گرفت و به سفارت ایران در اسلامبول گزیده شد و بعد لقب وکیلالملکی را ببرادر دیگرش میرزا فضلاللهخان منشیباشی دبیرالسلطنه تعلق گرفت از سال ۱۳۰۱ تا اوایل ۱۳۰۴هـ.ق. وزیر مختار ایران در پطرزبورک (لنینگراد کنونی) بود در سال ۱۳۰۴ق. از آنجا احضار و پس از ورود بجای مصطفیخان امیرتومان حاکم اردبیل و خوی که در گذشته بود حاکم آنجا گردید خیلی مضحک است محمدحسنخان اعتمادالسلطنه در یادداشتهای روزانه (خطی) خود در موقعی که این شخص بحکومت اردبیل منصوب شده مینویسد: «۲۰ جمادی الاولی۱۳۰۴ق.: اسدالله خان وکیلالملک وزیر مختار سابق پطرزبورک باز از اتباع روسها است...» (اعتمادالسلطنه همیشه در یادداشتهای خود افراد روسوفیل را اتباع روس و افراد انگلوفیل را اتباع انگلستان قلمداد میکند) و در جای دیگر مینویسد: «۲۷ جمادیالاولی ۱۳۰۴ق.: روسها از حکومت وکیلالملک باردبیل راضی نیستند» همچنین مینویسد: «جمعه ۱۶ شعبان ۱۳۰۸ق. از آنجا