برگه:شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲ و۱۳ و ۱۴ هجری، جلد ۱.pdf/۱۱

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۸
رجال ایران

ساری شد، ابراهیم خان بغایری، بمعیت محمدحسین‌خان قاجار دولو[۱] برای امداد به شیخ علی‌خان، وارد ساری شده و بلشگر او پیوست. در سال ۱۱۷۵ قمری که کریم‌خان وکیل، برای تسخیر آذربایجان و دفع فتحعلی‌خان افشار آرشلو، بدانصوب عزیمت نمود، ابراهیم‌خان نیز یکی از سرداران سپاه و بهمراه وی بود. پس از اینکه فتحعلی‌خان، در ذیقعده همین سال، از کریم‌خان شکست خورده، فراراً خود را بقلعه ارومیه (رضائیه) رسانیده در آنجا پناهنده گردید؛ ابراهیم‌خان با دو نفر از سرکردکان اردوی کریم‌خان سازش کرده[۲] و با فتحعلیخان پنهانی قرار و مدار کشتن کریم‌خان را دادند، پیغامبران و نامه‌رسانان دستگیر شدند، و کریم‌خان دستور دستگیری و توقیف توطئه‌کنندگان را صادر نمود، پس از رسیدگی و نشان دادن اسناد و مدارک و اثبات قضیه، هر سه نفر را کشته سر آنان را نزد فتحعلیخان فرستاد.[۳]

ابراهیم ابراهیم حکیمی حکیم‌الملک، زاده ۱۲۸۸ قمری، پسر میرزا ابوالحسن حکیم‌باشی. اصل این خانواده اصفهانی بوده و بعد در

ابراهیم حکیمی حکیم‌الملک میرزا ابوالحسن حکیم‌باشی پدر حکیم‌الملک

بروجرد و پس از آن در تبریز ساکن شده‌اند. پس از فوت پدرش، در تحت سرپرستی برادر بزرگ خود، نصرت الحکماء[۴]، برای تحصیل طب، تقریباً در حدود سال ۱۳۱۲ ه‍. ق، به


  1. برادر زن محمدحسن‌خان قاجار.
  2. فارسنامه ناصری در جلد اول صفحه ۲۱۴ نام آن دو نفر را شهبازخان بککی و ملامطلب کربالی ذکر میکند . بکک نام طائفه‌ای است از کوه مره فارس.
  3. طائفه بغایری ریشهٔ مغولی داشته و اصلا از اتراک ساکن نواحی خراسان میباشند و اکنون آثار مغولی آنها وجود ندارد.
  4. از سال ۱۳۱۳ تا ۱۳۲۴ ه‍. ق. حکیم‌باشی اندرون مظفرالدین‌شاه بود.