بسه زبان موجودست که دارای دو بند میباشد، یکی در ستایش اهورامزدا، دیگر در معرفی خود و پدرش، کتیبهٔ دوم از خشیارشا در دو بند درست مانند کتیبهٔ پدرش.
۹ – کتیبههای همدان:
۱ – در همدان دو لوحهٔ سنگ بنا (بُنلاد) از زر و سیم پیدا شد و دولت ایران آنرا خریداری کرد، در آنجا داریوش حدود کشور خویش را مشخص مینماید.
۲ – در همدان کتیبهای از طرف اردشیر دوم بر پایهٔ ستونی که در موزهٔ بریتانی است بسه زبان نوشته شده است که خود و پدر و خانوادهٔ خویش را معرفی کرده است و اهورمزد و اناهیتا و مبشره (مهر) را ستوده و از بنای اَپَدانهای در همدان خبر میدهد که وی بنا گذارده است.
۱۰ – کتیبهٔ وان: خشیارشا بر سنگی که بزمین عمودست و در ارگ آن شهر واقع بوده است و آنرا «اُرتُوقاپو» گویند، کتیبهٔ دارد که بسیار استادانه صقال یافته و کندهگری شده و خوب هم مانده است. خشیارشا درین نبشته پس از ستایش هورمزد و معرفی خویش گوید که: داریوش کارهای زیبای بسیار انجام داد از جمله این سنگ را بفرمود تا صقال دادند اما چیزی بر آن نبشته نکرد، پس از او من این نبشته را فرمودم بر این سنگ بکندند، الی آخر.
۱۱ – مُهری است چهار گوشه از داریوش استوانهٔ شکل که پادشاه بر گردونهای سوار است و بشکار شیر مشغول میباشد و روی آن مهر نبشتهاند: «من داریوش شاهام»
۱۲ – وزنهایست از مرمر سیاه که دو کَرْشَهْ وزن داشته[۱] است و بر سر قبر شاه نعمتالله در کرمان بوده و از آنجا بموزهٔ بریتانی نقل کردهاند، روی این سنگ بپارسی و عیلامی و آسوری کندهاند: «دو کَرْشه – منم داریوش شاه بزرگ پسر ویشتاسپ هخامنشی».
۱۳ – بر گلدانهای متعدّدی از مرمر سفید بسه زبان نوشتهاند «خشیارشاه شاه بزرگ» و این گلدانها در موزههای لندن و پاریس و فیلادلفی میباشد.
۱۴ – بر گلدانهای دیگری که در موزهٔ فیلادلفی و برلن و دنیس میباشد بسه زبان کنده شده است: «اردشیر شاه بزرگ» و چند مهر از مردم دیگر بدست آمده است بدین
- ↑ کرشه: مقیاس وزنی بوده است.