٣٣٣ خاطرات و خطرات لاهوتی وارد تبریز شد قیامیها دور او را گرفتند. عزل من و نصب اجلال الملك را خواستند که در ارومی است و به تبریز آمد . من در عمارت علاء الدوله هستم. روز اول نورج میرزا از صاحب منصبان لایق ژاندارمری نزد من آمد نصیحت بسیار کردم بود نداد در روز لاهوتیان از محل امامزاده حمزه بقرافخانه توپ انداختند و يك گلوله در دیوار عمارت نشست، قزاقخانه سنگی بسته است خالو قربانیان در شهر متفرق منتظر موقعی برای چاپیدن ، لاهوتى انتظار پنجاه هزار نفر مردم تبریز را میکشد که قیامی ها وعده داده اند . اعلان لاهوتی علامت عموم برادران آزادیخواه اعلان می شود برادران : حالا که می . خواهید شرافت آزادیخواهی و ناموس مجاهدت و مردی خود را بعالم ثابت کنید بدانید که غارت و مردم آزاری و تعدی به بیطرفان و اصناف متعدی را از هر شرافتی محروم میکند و متعدی بی شرافت باید اعدام شود بزرگترین وسیله بیشرفت دیسیپلین است. رئیس ژاندارمری لاهوتی يك هفته در عمارت علاء الدوله محصور قیامی بودم و هر لحظه مترصد که بر سر من بریزند. شبی سید المحققين، تربيت و فيوضات بمنزل من آمدند شام صرف شد، بعد از شام باز نشسته اند سرتیپ زاده که از طرف قیامیها رئیس نظمیه شده است وارد شد گفت فلان و فلان را اطراف عمارت گذارده ام و خطری نخواهد بود، حضرات گفتند ما نگرانی داشتیم و میخواستیم شب را بمانیم با این ترتیب حاجتی نیست. برتب زاده گفتم حافظ من شما نیستید این لوحه است ، اوجه روی مين من بود بخط عباسعلي قاجار و ذبيح السلطنه و توكل على الله امر والى الله بر آن نوشته حاجی ساعد السلطنه گفت وقتی من دیدم میرهاشم و امثال او از ادرار اطراف شما را گرفته اند برای حضرات پیغام فرستادم معلوم شد روز جماعتی در مسجد مجتهد ازدحام کرده بودند که برویم بچه های خیابانی عیال خیابانی بچه ها را پنهان کرده بود و گفته بود اگر اصرار کنید من را بیاوریم بریزیم بعد فاتا میآیم و میگویم قاتل کیست ابغلانی چه ربط دارد. اگر از خود من بپرسند میگویم بادامچی که نگذاشت اصلاح شود. روز دیگر لاهوتی برادر تنکابنی را بمنزل من فرستاد که مرا براندارمری ببرد. با منتظم الحكماء رفتم صورت اسارت بود برادر تنکابنی پهلوی من نشست مرا در بالاخانه مشرف به خیابان
جا دادند و قراول برگماشتند. ساعد السلطنه، منتظم ومحمدخان منشی مخصوص من با من هستند.
