برگه:حافظ قزوینی غنی.pdf/۷۰

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.
ع

اوّل دیوان حافظ، دوّم دیوان عصمت بخاری متوفی در سنهٔ ۸۲۶، سوّم دیوان ناصر بخاری از معاصرین سلمان ساوجی، و غزلیّات حافظ را کاتب بطرز غریبی که در سایر نسخ هیچ دیده نشده جمع کرده است باین معنی که ابتدا قسمت عمدهٔ از غزلیّات او را تا آن مقدار که بدست او آمده بوده بترتیب حروف تهجّی در قوافی مانند نسخ معموله نوشته و سپس پس از تمام شدن غزلیّات یاء آخر حروف در صفحهٔ ۱۰۲ ب مجدّداً در تحت عنوان «غزلیّات جدید» باز برای هر یک از ابواب حروف تهجّی تا آخر حروف معجم (باستثنای یاء آخر حروف) غزلیّات دیگری نوشته در تحت عناوین «تتمّهٔ حرف الف»، «تتمّهٔ حرف باء»، «تتمّهٔ حرف تاء» الخ[۱]، که ازین وضع و کیفیّت گویا چنین بر میآید که در عصر کاتب که لابد بسیار نزدیک بعصر خواجه بوده گویا هنوز اشعار خواجه بتمامها از مواضع متفرّقه و از مابین محفوظات و مکتوبات مردم هنوز درست جمع‌آوری و مرتّب

نشده بوده یا اگر هم شده بوده هنوز کاتب این نسخه از آن اطّلاعی نداشته،

  1. هیچ غزلی از حرف ثاء مثلّثه و جیم در این نسخه ندارد نه در قسمت اوّل و نه در قسمت دوّم،