این برگ همسنجی شدهاست.
| کس نیست که افتادهٔ آن زلف دو تا نیست | ۴۸ |
| کنون که بر کف گل جام بادهٔ صافست | ۳۱ |
| کنون که میدمد از بوستان نسیم بهشت | ۵۵ |
| گر ز دست زلف مشکینت خطائی رفت رفت | ۵۷ |
| گل در بر و می در کف و معشوقه بکامست | ۳۲ |
| لعل سیراب بخون تشنه لب یار منست | ۳۶ |
| ما را ز خیال تو چه پروای شرابست | ۲۱ |
| ماهم این هفته برون رفت و بچشمم سالیست | ۴۷ |
| مدامم مست میدارد نسیم جعد گیسویت | ۶۶ |
| مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست | ۴۴ |
| مردم دیدهٔ ما جز برخت ناظر نیست | ۴۹ |
| مطلب طاعت و پیمان صلاح از من مست | ۱۸ |
| منم که گوشهٔ میخانه خانقاه منست | ۳۸ |
| میر من خوش میروی کاندر سر و پا میرمت | ۶۳ |
| یا رب این شمع دلفروز ز کاشانهٔ کیست | ۴۷ |
| یا رب سببی ساز که یارم بسلامت | ۶۲ |
| حرف ث ۱ غزل |
| درد ما را نیست درمان الغیاث | ۶۶ |
| حرف ج ۱ غزل |
| توئی که بر سر خوبان کشوری چون تاج | ۶۷ |
| حرف ح ۱ غزل |
| اگر بمذهب تو خون عاشقست مباح | ۶۸ |
| حرف خ ۱ غزل |
| دل من در هوای روی فرّخ | ۶۸ |
| حرف د ۱۴۵ غزل |
| آنانکه خاک را بنظر کیمیا کنند | ۱۳۲ |
| آنکس که بدست جام دارد | ۸۰ |
| آنکه از سنبل او غالیه تابی دارد | ۸۴ |
