این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۳۹۸
فهرست کلمات و تعبیراتی که در حواشی این کتاب تفسیر شده[۱]
ارم (باغ، گلستان، روضهٔ) قل از آن شد که... ۳۴۷ ایاغ ۲۹۵ ایرا ۳۳۸ ایغاغ (ایقاق) ۲۹۵ ایلخانی (توضیح در حواشی آخر کتاب) ۴۷۲ بچشم کردن ۴۹۱ بدست باش ۴۷۸ پازیر قیح پایاب ۴۹۳ پای ماچان (=پی ماچان) ۴۳۸ پَخت (رخت و –)، رجوع شود به «رخت و پخت»، پرگار ۴۴۳ پیشانی ۴۷۳ پیکانی (لعل—) قکه تابنده ص ۳۷۷ تغرّد ۴۶۹ تفرّد ۴۶۹ توأمان قلا جنس خانگی ۴۷۳
- ↑ هیچیک از لغات و تعبیرات لهجهٔ قدیم شیرازی که خواجه در غزل ۴۳۸ بکار برده و در حواشی همان غزل کمابیش تفسیر شده در این جدول مندرج نیست چه لغات مذکوره جزء زبان فارسی معمولی محسوب نیست نه فارسی ادبی و نه فارسی محاورهٔ، رجوع شود برای تفسیر آنها بحواشی همان غزل مذکور (۴۳۸)،
