این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۳۹۴
اِرَم، (گویا نام باغی بوده در شیراز)، ۸۱،
اصفهان، قکط (موسیقی)، ۴۱۹،
اللّه اکبر[۱]، تنگِ —، ۳۹،
ایذج، ۳۹۰،
باغ‌کاران، ۱۰۳،
بخارا، ۳،
بغداد، ۴۱، ۱۹۰، ۲۵۰، ۴۷۲،
بنگاله، ۲۲۵،
بیت‌الحرام، ۲۶۲،
پارسایان، (یعنی اهل پارس، در مقابل تازیان)، ۳۵۹،
تازیان، ۳۵۹،
تبریز، ۴۱، ص ۳۶۷،
ترک، ۳، ۴۷، ۸۲، ۱۲۴، ۱۳۱، ۱۴۵، ۲۰۵، ۲۸۲، ۳۰۲، ۳۴۶، ۴۱۲، ص ۳۵۷،
ترکان، ۳، ۱۰۴، ۱۸۰، ۱۸۵، ۳۴۵، ۴۴۰، ۴۷۰،
ثمود، ۲۱۹،
جام، ۷
جعفرآباد، ۲۷۹،
جوی مولیان، ۴۷۰،
- ↑ تنگ یعنی درّهٔ واقع بین دو کوه و تنگ «الله اکبر» واقع است در شمال شیراز مابین دو کوه چهل مقام و باباکوهی و ممّر آب رکناباد سابق‌الذّکر از آنجاست، رجوع شود بفارسنامهٔ ناصری ج ۲ ص ۲۱، آثارالعجم مرحوم فرصت شیرازی ص ۱۳۰ و ۴۲۴-۴۲۵، و عین عبارت او در موضع اوّل از قرار ذیل است: «تنگ الله اکبر طاقی است بمقدار دو سه میدان دور از شهر میان دو کوه که از زیر آن ذهاب و ایاب مردم میشود و بالای آن در اطاقی قرآن بزرگی نهاده آنرا قرآن هفده من نامند و چشمهٔ رکناباد در آن حوالی جاری است».
