این برگ هم‌سنجی شده‌است.
نب
بنحو ذیل مسطور است (و همین‌طور هم عیناً چاپ شده در چاپ آقای خلخالی):
| من حاصل عمر خود کار ندارم جز غم | در عشق تو من یار ندارم جز غم | |||||
| یک همدم همراز ندارم نفسی | یک مونس دمساز ندارم جز غم | |||||
و در این رباعی بهمین نحو که مرقوم است چنانکه ملاحظه میشود و غلط بسیار فاحش واضح موجود است: یکی آنکه کلمهٔ «عمر» در مصراع اوّل بکلّی زیادی و وزن شعر با آن بکلّی خراب و فاسد است، دوّم آنکه «دمساز» را در مصراع اخیر که با زاء معجمه است قافیه بسته است با «کار» و «یار» در دو مصراع اوّل که هر دو با راء مهمله‌اند! و صواب در این رباعی آن نحو است که در ص ۳۸۲ از چاپ حاضر مرقوم است رجوع بدانجا شود.
و از ملاحظهٔ این چند فقره اغلاط فاحشهٔ اصل نسخهٔ خطّی خ که چنانکه گفتیم آنها را فقط محض نمونه ذکر کرده‌ایم والاّ مجموع آنها بسی بیش از اینهاست واضح میشود که این نسخه را با وجود اینکه یکی از بهترین نسخ موجودهٔ دیوان حافظ است معذالک نمیتوان آنرا بتنهائی اساس هیچ طبع مصحّح متقنی
