برگه:حافظ قزوینی غنی.pdf/۵۰۰

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۳۷۰

ایضاً له

  سرور اهل عمایم شمع جمع انجمن صاحب صاحبقران خواجه[۱] قوام الدّین حسن  
  سادس ماه ربیع[۲] الآخر اندر نیم‌روز روز آدینه بحکم کردگار ذوالمنن  
  هفتصد و پنجاه و چار از هجرت خیرالبشر مهر را جوزا مکان و ماه را خوشه وطن  
  مرغ روحش کو همای آشیان قدس بود شد سوی باغ بهشت از دام این دار محن  

ایضاً له

  دلا دیدی که آن فرزانه فرزند چه دید اندر خم این طاق رنگین  
  بجای لوح سیمین در کنارش فلک بر سر نهادش لوح سنگین  

ایضاً له

  درین ظلمت‌سرا تا کی ببوی دوست بنشینم گهی انگشت بر دندان گهی سر بر سر زانو  
  1. چنین است در خ ق س، بعضی نسخ: حاجی،
  2. چنین است در اغلب نسخ از جمله ق نخ س ت ط و قدسی، در بعضی نسخ دیگر از جمله خ و چاپ اولیا سمیع و حکیم: ربیع الأول،– و این اخیر مطابق است با تاریخ آل مظفّر از محمود گیتی ملحق بتاریخ گزیده و با حبیب‌السّیر که در هر دو جا نیز وفات حاجی قوام الدّین حسن را در ششم ربیع الأوّل سال ۷۵۴ ضبط کرده‌اند ولی معذلک نگارنده گمان میکند که صواب بطبق اکثریّت نسخ دیوان همان ششم ربیع الآخر باید باشد نه ششم ربیع الا‌ٔوّل چه خواجه تصریح فرموده که آفتاب در جوزا بوده و ششم ربیع الآخر سال ۷۵۴ مطابق است با یازدهم مه رومی قدیم و بیستم یا بیست و یکم مه گریگوری سنهٔ هزار و سیصد و پنجاه و سه ۱۳۵۳ میلادی که تقریباً درست مطابق روز اوّل جوزا میشده، در صورتیکه ششم ربیع الأول همانسال مطابق بوده با یازدهم آوریل رومی و بیستم یا بیست و یکم آوریل گریگوری یعنی روز آخر حمل یا اوّل ثور سال مذکور،–