برگه:حافظ قزوینی غنی.pdf/۳۹

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.
لط

و یکی از آنها نسخهٔ «خ» است که در سنهٔ ۸۲۷ یعنی فقط سی و پنج سال بعد از وفات خواجه کتابت شده اساس طبع خود قرار دادم، و از مابقی نسخ از بعضی فقط چنانکه در بالا گفته شد برای تأیید و ترجیح جانبی بر جانبی در مورد اختلاف بین نسخ قدیمی استفاده نمودم نه مستقلاً، و بعضی دیگر را که دیرتر بدستم رسید و در تصحیح متن استفاده از آنها ممکن نشد فقط در تصحیح مقدّمهٔ جامع دیوان حافظ و قصاید او که هیچیک از ایندو در نسخ اساس موجود نیست بکار بردم.

و چون نسخهٔ «خ» که در سنهٔ ۸۲۷ کتابت شده عجالةً تا نسخهٔ قدیمیتری از آن بدست نیامده آنرا باید قدیمیترین نسخ موجودهٔ تاریخ‌دار دیوان حافظ در دنیا محسوب داشت لهذا من خود را ملتزم و مقیّد کردم که در خصوص کمّیّت اشعار یعنی از لحاظ عدّهٔ غزلیّات و عدّهٔ ابیات هر غزلی (نه از لحاظ صحّت و سقم عبارات) از ابتدا تا انتهای کتاب فقط و منحصراً همان نسخه را اساس کار خود قرار دهم و هرچه در آن نسخه موجود است از غزلیّات و مقطّعات و مثنویّات و رباعیّات تماماً و بدون هیچ زیاده و نقصان آنها را چاپ کنم، و هرچه در آن نسخه موجود نیست خواه غزلیّات مستقل و خواه ابیات متفرّقهٔ