برگه:حافظ قزوینی غنی.pdf/۳۳۲

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۲۰۲
  کنون چه چاره که در بحر غم بگردابی فتاد زورق صبرم ز بادبان فراق  
  بسی نماند که کشتیّ عمر غرقه شود ز موج شوق تو در بحر بیکران فراق  
  اگر بدست من افتد فراق را بکشم که روز هجر سیه باد و خان‌و‌مان فراق  
  رفیق خیل خیالیم و همنشین شکیب قرین آتش هجران و هم‌قران فراق  
  چگونه دعوی وصلت کنم بجان که شدست تنم وکیل قضا و دلم ضمان فراق  
  ز سوز شوق دلم شد کباب دور از یار مدام خون جگر میخورم ز خوان فراق  
  فلک چو دید سرم را اسیر چنبر عشق ببست گردن صبرم بریسمان فراق  
  بپای شوق گر این ره بسر شدی حافظ  
  بدست هجر ندادی کسی عنان فراق  
۲۹۸  مقام امن و می بیغش و رفیق شفیق گرت مدام میسّر شود زهی توفیق  ۲۹۸
  جهان و کار جهان جمله هیچ بر[۱] هیچست هزار بار من این نکته کرده‌ام تحقیق  
  دریغ و درد که تا این زمان ندانستم که کیمیای سعادت رفیق بود رفیق  
  به مأمنی رو و فرصت شمر غنیمت وقت که در کمین‌گه عمرند قاطعان طریق  
  1. چنین است در خ ل ی ط، سایر نسخ : در