برگه:حافظ قزوینی غنی.pdf/۳۲۱

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۱۹۱
۲۸۲  ببرد از من قرار و طاقت و هوش بت سنگین دل سیمین بناگوش  ۲۷۶
  نگاری چابکی شنگی کله دار ظریفی مهوشی ترکی قباپوش  
  ز تاب آتش سودای عشقش بسان دیگ دایم میزنم جوش  
  چو پیراهن شوم آسوده خاطر گرش همچون قبا گیرم در آغوش  
  اگر پوسیده گردد استخوانم نگردد مهرت از جانم فراموش  
  دل و دینم دل و دینم ببردست بر و دوشش بر و دوشش بر و دوش  
  دوای تو دوای تست حافظ  
  لب نوشش لب نوشش لب نوش  
۲۸۳  سحر ز هاتف غیبم رسید مژده بگوش که دور شاه شجاعست می دلیر بنوش  ۲۸۱
  شد آنکه اهل نظر بر کناره میرفتند هزار گونه سخن در دهان و لب خاموش  
  بصوت چنگ بگوئیم آن حکایتها که از نهفتن آن دیگ سینه میزد جوش  
  شراب خانگی ترس محتسب خورده بروی یار بنوشیم و بانگ نوشانوش  
  ز کوی میکده دوشش بدوش میبردند امام شهر که سجّاده میکشید بدوش  
  دلا دلالت خیرت کنم براه نجات مکن بفسق مباهات و زهد هم مفروش