برگه:حافظ قزوینی غنی.pdf/۱۴۵

۱۵

	برسان بندگی دختر رز گو بدرآی			که دم و همّت ما کرد ز بند آزادت
	شادی مجلسیان در قدم و مقدم توست			جای غم باد هران دل که نخواهد شادت
	شکر ایزد که ز تاراج خزان رخنه نیافت			بوستان سمن و سرو و گل و شمشادت
	چشم بد دور کزآن تفرقه‌ات بازآورد			طالع نامور و دولت مادرزادت
		حافظ از دست مده دولت این کشتی نوح
		ور نه طوفان حوادث ببرد بنیادت

۱۹	ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست			منزل آن مه عاشق‌کش عیّار کجاست		۱۵
	شب تار است و ره وادی ایمن در پیش			آتش طور کجا موعد دیدار کجاست
	هر که آمد بجهان نقش خرابی دارد			در خرابات بگوئید که هشیار کجاست
	آنکسست اهل بشارت که اشارت داند			نکتها هست بسی محرم اسرار کجاست
	هر سر موی مرا با تو هزاران کارست			ما کجائیم و ملامتگر بیکار کجاست
	بازپرسید ز گیسوی شکن در شکنش			کاین دل غمزده سرگشته گرفتار کجاست
	عقل دیوانه شد آن سلسلهٔ مشکین کو			دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست
	ساقی و مطرب و می جمله مهیّاست ولی			عیش بی یار مهیّا نشود یار کجاست